De zedendelinquent was vrijdagmiddag ontsnapt en maandagavond gaf de politie 's mans foto en naam prijs. De opsporing verliep blijkbaar minder makkelijk dan aangenomen. Uiteraard is die stap van de politie te begrijpen. Maar de rol van de journalistiek is een andere. De Gelderlander spoort niet op.

Ronald van Z. had een laag risicoprofiel. Dat wil zeggen dat deskundigen - in dit geval die van de Pompekliniek, waaruit de man ontsnapte - hem niet inschatten als zeer gevaarlijk. De kans dat hij acuut in de fout zou gaan, was zogezegd klein.

Geen direct gevaar, en dus geen reden om Van Z. journalistiek anders te benaderen dan overvallers of vechtersbazen. Als we al foto's plaatsen, dan alleen die waarop verdachten of delinquenten onherkenbaar zijn. Vorige maand maakten we op dg.nl een uitzondering op de regel dat iemands identiteit zo veel mogelijk moet worden beschermd. Dat was, omdat de ontsnapte tbs'er om wie het toen ging, wél een acuut gevaar was voor de samenleving.

De krant beschermt de privacy van verdachten en veroordeelden om hen een eventuele tweede kans na hun straf niet te ontnemen. Dat is een belangrijk onderdeel van onze rechtsstaat. Andere reden: Van Z. heeft familie of naamgenoten. Iedereen met dezelfde achternaam en woonplaats kan met het noemen van de naam tot verdachte worden gemaakt. Voor De Gelderlander extra van belang, want Van Z. komt uit ons verspreidingsgebied.

Waarom we in eerste instantie toch meegingen en de foto toonden en zijn naam noemden? Omdat het de derde ontsnapping in korte tijd was uit de Pompekliniek. We gingen mee in die waan van de dag, maar kwamen op onze schreden terug. Dat kan en mag, maar toegegeven, op de redactievloer zijn de meningen hierover verdeeld.

Jacqueline de Bekker is chef eindredactie en vormgeving. Zij schrijft over journalistieke keuzes. Vragen? J.dBekker@gelderlander.nl