Hoewel ik mijn ouders veel zie, praten we amper, het is eerder een soort mompelen in het voorbijgaan. Als ze morgen verongelukken zal ik denken: wie waren die twee?

De volgende ochtend vroeg ik wat zij gingen doen vandaag. Naar de markt in Winterswijk, en een vaccinatie halen. Ik ging mee.

Over de markt liep een krijsend kind. De moeder zei: ‘Zal ik je eens filmen? Dan kun je zien hoe raar je doet.’ Het hielp niet. De moeder stak vervolgens verveeld een sigaret op, keek naar het kind en leek de dag te vervloeken dat ze zich had voortgeplant.