De Blücherstrasse in Emmerik gezien vanaf de zijde van het treinstation. Foto: Jan Ruland van den Brink
Volledig scherm
PREMIUM
De Blücherstrasse in Emmerik gezien vanaf de zijde van het treinstation. Foto: Jan Ruland van den Brink © Jan Ruland van den Brink

Polen en Roemenen elke dag in volle busjes van Emmerik naar Nederland: ‘Voor ons is corona niet meer dan een griepje’

EMMERIK - Nergens in deze regio wonen naar verhouding zoveel arbeidsmigranten als in Emmerik, het verpauperde grensstadje am Rhein. Wie de Oost-Europeanen wil vinden, moet kijken waar er een busje van Horizon voor de deur staat. 

Henny Haggeman Laatste update: 11:59

Delen per e-mail

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en Google privacybeleid en de gebruiksvoorwaarden zijn van toepassing.
De Gelderlander gebruikt je persoonsgegevens om deze reactie te kunnen plaatsen. Meer informatie vind je in ons privacy statement. Reacties van mensen die de nickname anonymous, anoniem of een variant daarop voeren, worden niet geplaatst.

Verder in het nieuws

  5. Stadse Fratsen: Over de tong in 1829
    PREMIUM
    column

    Stadse Fratsen: Over de tong in 1829

    Het kan niet anders of Jacobus Haggeman - mijn betovergrootvader - is tijdens de Kerstdagen van 1829 flink over de tong gegaan bij diverse familiebezoeken in Baak, Steenderen en omstreken. Dat concludeer ik uit een mail van twee mannen van de Historische Vereniging Steenderen. Het duo had voor een artikel in de krant een lokale kwestie uitgezocht. Ondertussen doken ze, aangemoedigd door mij, in mijn stamboom. De mail dateert alweer van 19 mei van dit jaar. Ik heb het bericht even terzijde gelegd. Iets weerhield me om deze familiewas direct buiten te hangen. Ik kom er nu toch op omdat ik af en toe een vrouw groet als ze voorbij fietst in de stad. We hebben dezelfde roots en kennen elkaar van vroeger. Veertig jaar geleden ging ze over onze tongen, na een plotse bevalling die niemand - volgens mij zelfs haar familie niet - had zien aankomen. Na de eerste schok hernam het leven in ons dorp snel weer zijn gewone gang. Of dat na 20 december 1829 ook is gebeurd, weet ik niet. Die dag bevalt Berndien te Brinke, ook bekend als de weduwe Kraaijvanger. Opmerkelijk omdat ze tien maanden daarvoor haar 24 jaar oudere echtgenoot heeft begraven. Mijn betovergrootvader is in 1829 de knecht van weduwe Berendsen, die woont op een steenworp afstand van de Kraaijvangers in de Rozenstraat. Eén maand is voor Jacobus (28) genoeg om kennis te krijgen aan de zeven jaar oudere buurvrouw. Ze kenden elkaar vast langer. Uit het relaas van de mannen van de Historische Vereniging Steenderen maak ik op dat Jacobus geen flierefluiter is. Hij accepteert het onwettige kind en trouwt twee weken na de bevalling met Berndien. Daarna verwekt Jacobus nog drie kinderen bij haar. De jongste is de vader van mijn opa. Hem heb ik veel horen vertellen. Maar niet dit verhaal.

In samenwerking met indebuurt Doetinchem

Achterhoek

Net binnen

Vrijdaginterview

Meest gelezen

Webwinkel

Meest gedeeld