PREMIUM
Ik wil een loods, zodat we niet meer struikelen over Jobs hulpmiddelen
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMPIk zoek een lege loods of een verlaten fabriekspand. Iets enorms met zeeën van ruimte. Toen we vijftien jaar geleden ons huis kochten, dachten we dat het groot was. Job had nog een compact poppenformaat, daardoor leek het een pakhuis.
Delen per e-mail
Ruimtegebrek was precies de reden dat we ons knusse huurhuis moesten verlaten. De tussenwoning bleek al te klein toen Jobs eerste aangepaste stoel werd binnengereden. Zijn troon op wielen pronkte in het midden van de kamer. Wij stonden met onze rug tegen de muur.
In de voortuin van het nieuwe huis lieten we een schuurtje bouwen voor de spiksplinternieuwe gehandicaptenbakfiets; die eerste jaren dansten we door onze royale kamers.
Rob en ik keken moeilijk: waar moet Jobs driewieler staan? Tussen de hoekbank en de tv?
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMCOLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP
We zijn weer bij de zorgen van vóór de coronacrisis. Terug bij ons misvormde kind en zijn gezondheidsproblemen
Drie maanden lang was Job nauwelijks gehandicapt. In onze quarantainebubbel lag hij gewoon als 16-jarige zoon op de bank, in een huis dat volledig is aangepast. Maar we zijn nog geen twintig minuten buiten de deur of de rolstoel vormt alweer ‘een probleem’. -
PREMIUMCOLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP
Anton Wachterprijs? Stuur alle bloemen van de wereld naar Gregoire
In mijn gebarricadeerde coronahuis danste ik tussen de meubels door. Ik ontweek hier en daar een bos bloemen, maakte een koprol op de bank. Zo vierde ik dat mijn roman De achtste dag was onderscheiden met de tweejaarlijkse Anton Wachterprijs voor het beste prozadebuut. -
PREMIUMCOLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP
Dankzij het kinderlijke brein van Job kunnen we nog altijd onbegrensd sinterklaas vieren
Bij de man die ik aanspreek met Sinterklaas, zou ik in het dagelijks leven nooit op schoot kruipen. Niet dat ik hem niet aardig vind, maar het zou erg ongepast zijn. In gedachten zie ik de foto’s al rondgaan op mijn werk. Ik hoor het gefluister bij de koffieautomaat en voel de ogen die me nastaren. -
PREMIUMCOLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP
‘Boomer’ staat bij ons niet voor een conservatieve ouwe zeur, maar voor een luie blauwe beer
Boomer is verkozen tot Van Dale Woord van het Jaar. In huize H. leidde dat tot applaus. Er is geen woord dat in 2019 vaker viel binnen de muren van ons aangepaste huis. -
PREMIUMCOLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP
Ik wil niet dat ze doodgaat, dat is wat ik voel
Wat zeg je tegen iemand die gaat sterven? Ik krijg een berichtje via Messenger. De vrouw die ik een beetje ken, kondigt haar dood aan. Ze noemt een datum in december. Die dag maakt ze haar laatste herinneringen, die dag zal haar leven eindigen omdat de pijn ondraaglijk is geworden.
-
PREMIUMCOLUMN
‘We zijn gehard, net als Job, die het korset nooit rampzalig vond’
Soms praat ik hardop tegen mezelf. Niet tegen mijn spiegelbeeld, maar tegen de Annemarie van lang geleden. ‘Kom op zeg’, hoor ik mezelf nu zeggen. Ik voel dat ik geërgerd mijn hoofd schud. Ik heb een columnbundel uit 2007 in mijn handen omdat ik wil opzoeken hoe lang Job al een korset draagt. -
PREMIUM
Ik ken geen vrediger verzet dan Jobs protestslaap
Job (16) ligt op het sofa-eiland, zijn hangplek in het hart van onze woonkamer. Een hocker (met speelgoed onderin) staat in de oksel van de hoekbank, waardoor een loungehoek van formaat ontstaat. -
PREMIUMCOLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP
Mijn ouders lieten me achter op cruiseschip de Westerdam in de vorm van mijn roman
Ik dobber al weken mee op de Westerdam. Mijn ouders lieten me daar achter in de vorm van mijn roman De achtste dag.
Meest gelezen
-
PREMIUM
Ik zie mijzelf. 21, ruzie met mijn moeder: wat wil je? Ik wil studeren, op mijzelf wonen
-
PREMIUM
Het plan is anticonceptie in het voer van duiven te doen. Als het werkt, ben ik bang dat deze gang van zaken elders wordt overgenomen
-
PREMIUM
Haalt de A15 de eindstreep wel? Veel vrienden had de snelweg toch al nooit in Den Haag
-
PREMIUM
Je houdt het vaccinatiebewijs omhoog en de functionaris wappert je nonchalant binnen
-
PREMIUM
‘Op een Nederlandse bruiloft werd ik emotioneel over hoe eenvoudig een bruiloft kan zijn’
Webwinkel
Meest gedeeld
-
PREMIUM
Aan mijn kapper was sterk te merken dat hij lang niet gesproken had rond de hoofden van zijn clientèle
-
PREMIUM
Er was een Tupperwareparty bij ons thuis, mijn moeder had een stuk of tien vriendinnen uitgenodigd en was licht nerveus
-
PREMIUM
Ik liep langs de tafels met nieuwe boeken maar merkte dat ik het niet aan kon
-
PREMIUM
Je houdt het vaccinatiebewijs omhoog en de functionaris wappert je nonchalant binnen
-
PREMIUM
Ik zie mijzelf. 21, ruzie met mijn moeder: wat wil je? Ik wil studeren, op mijzelf wonen
