PREMIUM
In joggingbroek zal Rob ons uitzwaaien, dan begint zijn bevrijdingsdag
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMPPrecies zeventig dagen is Job nu thuis. Om dat jubileum te vieren, neem ik hem mee naar buiten. We gaan een hele dag naar mijn broer. Het zal even wennen zijn om weer samen in de auto te zitten, ik moet uitzoeken hoe we die rolstoel ook alweer achterin schoven.
Delen per e-mail
Het dagje weg is vooral een geschenk voor Rob. Hij hoeft namelijk niet mee. Het huis is een uur of acht helemaal van hem alleen.
Het lijkt een luxe uit een ander tijdperk: de stilte van een lege woonkamer. Geen iPad-geluiden, geen tv. Niemand die constant om de aandacht van 'papa' roept. Bedenken wat je zelf eens zal gaan doen.
Job is als een transistorradio die altijd aanstaat in je hoofd. Het is nauwelijks uit te leggen hoe het voelt als die volumeknop plotseling wordt uitgedraaid
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.
Verder in het nieuws
-
PREMIUM
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP Thuis durf ik Job niet los te laten, verlies hem geen seconde uit het oog. Daarom is school belangrijk
Met een dienblad vol traktaties stap ik om 08.30 uur de school binnen. Mijn zoon is jarig. In de gang schrik ik. Daar is hij, in zijn rolstoel, helemaal alleen. In slakkenvaart rijdt hij mijn kant op. Hij ziet me niet. -
PREMIUM
Column Nog twee weken kunnen we zwemmen in onwetendheid
Ons huis is een pakhuis van koffers. Job slalomt er in zijn rolstoel tussendoor, roepend wat er allemaal mee moet. ,,De iPad!’’ ,,De iPad!’’ ,,De iPad!” -
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP Ik lees het Twitterbericht, huiver en trek Job op de bank wat dichter tegen me aan
‘Mijn dochter (15) brak bij een epileptische aanval haar arm, en dat werd pas na vier dagen opgemerkt. Onvoldoende toezicht door te weinig personeel.’ -
PREMIUM
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP Mijn zoon mag dan 16 zijn, stampen in een plas heeft hij nog nooit gedaan
Voor een kind dat niet kan lopen, hobbelt Job behoorlijk hard door de wijk. Ik moet mijn pas versnellen om bij te blijven. Hij weet waar hij heen wil en stopt midden in een plas. Na de plensbuien liggen er genoeg. -
PREMIUM
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP Voor veel families is last van gehandicapt kind nu niet te dragen
Hartverscheurend, die verhalen over gehandicapte kinderen die hun familie niet mogen zien. Mijn tijdlijn loopt vol met foto’s en video’s van zwaaiende ouders achter glas of een kus via een telefoonscherm.
-
PREMIUM
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP Nu mijn vader gedwongen thuiszit, is hij eindelijk zelf gaan lezen
We zaten samen in de auto. Papa achter het stuur, ik ernaast. De wagen rook nieuw. Voor ons doemde een file op (ja, vroeger hadden we files) en mijn vader begon te stralen. Want kijk, deze geavanceerde Volkswagen remde gewoon zelf! -
PREMIUM
Column Rolstoelfiets
De elektrische fiets zit in de lift, behalve die van ons. Mijn frustratie piekt op het fietspad als ik krom over het stuur lig terwijl bakfietsmoeders met een half dozijn koters me lachend voorbij zoeven. -
PREMIUM
Ik ken geen vrediger verzet dan Jobs protestslaap
Job (16) ligt op het sofa-eiland, zijn hangplek in het hart van onze woonkamer. Een hocker (met speelgoed onderin) staat in de oksel van de hoekbank, waardoor een loungehoek van formaat ontstaat.
Meest gelezen
-
PREMIUM
Onze bamischijf, ons gefrituurde goud, bevochten in wereldoorlogen, wordt bedreigd!
-
PREMIUM
Het werk is onmiskenbaar het lichaam van mijn zoon: de knik in de buik, de driehoek op de rug
-
PREMIUM
Ik snap dat je hierover met niemand moest praten, want dan hoorde je dat je rare dingen in je hoofd haalde
-
PREMIUM
In Rusland gieten ze direct een druppel vloeibaar zenuwgas in je thee
-
PREMIUM
Een gewiekste ondernemer huurt drie bussen en brengt de feestgangers naar een feestzaal in Leeuwarden
Webwinkel
Meest gedeeld
-
PREMIUM
Onze bamischijf, ons gefrituurde goud, bevochten in wereldoorlogen, wordt bedreigd!
-
PREMIUM
Seizoenen nauwelijks van elkaar te onderscheiden: de kerstshows beginnen al in september
-
PREMIUM
Het werk is onmiskenbaar het lichaam van mijn zoon: de knik in de buik, de driehoek op de rug
-
PREMIUM
In Rusland gieten ze direct een druppel vloeibaar zenuwgas in je thee
