PREMIUM
Meestal geef ik niet ongevraagd boeken weg over mijn zoon. Maar in dit geval was het nodig
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMPDe rolstoeltaxi rijdt voor. Terwijl het liftje met Job erop langzaam zakt, zegt de chauffeur dat hij iets moet opbiechten. Ik had hem toch een boek met columns over Job gegeven? Wel, hij had het in de koelkast gelegd. Ja kijk, hij dacht dat het een doosje Merci was.
Delen per e-mail
Taxichauffeurs krijgen als bedankje nou eenmaal altijd dezelfde chocolade. De man schiet erbij in de lach, zijn schouders schudden ervan. Tja wist hij veel... Er zat een mooi papiertje omheen. En het formaat was vertrouwd.
Toen de chauffeur een week later stellig herhaalde dat mijn columns écht niet in de krant stonden, haalde ik mijn schouders op. Dan niet
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
COLUMN Corona-thuisblijver Job overleefde vorig jaar nog een van zijn zwaarste winters ooit
Knoop doorgehakt: in verband met corona houden we Job (16) vanaf vandaag thuis. De school is nog open, maar gezien zijn broze gezondheid haken we vroegtijdig af. -
PREMIUM
Column Annemarie Haverkamp Welke sadist laat een kansloos kind geboren worden dat gedoemd is binnen afzienbare tijd te sterven?
Poolse vrouwen worden teruggeworpen in de tijd, en het vervult me met afgrijzen. Polen had al de strengste abortuswet van Europa. Alleen als vrouwen waren verkracht, ze een ernstig gehavend kind verwachtten of dreigden dood te gaan aan de zwangerschap, was er mededogen. -
PREMIUM
COLUMN ‘We zijn gehard, net als Job, die het korset nooit rampzalig vond’
Soms praat ik hardop tegen mezelf. Niet tegen mijn spiegelbeeld, maar tegen de Annemarie van lang geleden. ‘Kom op zeg’, hoor ik mezelf nu zeggen. Ik voel dat ik geërgerd mijn hoofd schud. Ik heb een columnbundel uit 2007 in mijn handen omdat ik wil opzoeken hoe lang Job al een korset draagt. -
PREMIUM
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP Hoppa, roofvogel van 15 kilo erop en lachen naar de camera
,,Pak dat fotoboek er eens bij”, zeg ik tegen mijn moeder. ,,Van die volken die dreigen uit te sterven. Jimmy Nelson.” Mama moet even zoeken. Het ligt als koffietafelboek onder een ander koffietafelboek in haar huiskamer. ,,Kijk”, zeg ik. ,,Hier was ik.” -
PREMIUM
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP In joggingbroek zal Rob ons uitzwaaien, dan begint zijn bevrijdingsdag
Precies zeventig dagen is Job nu thuis. Om dat jubileum te vieren, neem ik hem mee naar buiten. We gaan een hele dag naar mijn broer. Het zal even wennen zijn om weer samen in de auto te zitten, ik moet uitzoeken hoe we die rolstoel ook alweer achterin schoven.
-
PREMIUM
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP Suus schreef me dat Daan in haar armen was ingeslapen. Wat kun je nog meer doen als moeder?
‘Abu Dhabi’. Zo noemde ik eens een column over Suus en haar zoontje Daan. Het was in 2008, nadat Suus me via de mail haar verhaal had verteld. -
PREMIUM
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP Je zou een aardige garage kunnen vullen met Jobs wagenpark
Ik zoek een lege loods of een verlaten fabriekspand. Iets enorms met zeeën van ruimte. Toen we vijftien jaar geleden ons huis kochten, dachten we dat het groot was. Job had nog een compact poppenformaat, daardoor leek het een pakhuis. -
PREMIUM
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP Wat als het echt corona is? Is Job al besmet? Het worden 48 lange uren
‘Twee boterhammen met hagelslag graag.’ Tien minuten na het WhatsApp-bericht van mijn man zet ik het ontbijt voor de slaapkamerdeur. Ik roep dat hij maar smakelijk moet eten. Hij rochelt iets onverstaanbaars terug.