PREMIUM
Met Job naast me was ik nooit bang voor het onweer
De regen valt met bakken uit de lucht. Vanuit de deuropening kijk ik naar de bliksemflitsen boven de daken. Leg mijn handen op mijn oren als meteen de snerpende donder volgt.
Ik wil naar boven, kijken of Job al wakker is geworden. Zachtjes zijn slaapkamerdeur open doen en luisteren naar zijn ademhaling. Waarschijnlijk ligt hij met wijd open ogen de nacht in te kijken.
,,Hoi Job”, fluister ik.
,,Hoi mama.”
In het schijnsel van de lantaarnpaal komt de regen als een keiharde douche naar beneden
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMColumn Annemarie Haverkamp
Het wordt nooit meer zo fijn als in Winterswijk
Met mijn Heidi-koffertje in de hand stapte ik in de trein. Mijn moeder liep mee. In de wagon vroeg ze een willekeurige meneer of mevrouw met een betrouwbaar gezicht of die erop wilde letten dat ik in Winterswijk uitstapte. Ging altijd goed. Mama zwaaide me uit op het perron. -
Koken & Eten
Pizzaoven kopen: 'Voor een etentje met vrienden is zo'n rvs-oventje helemaal prima'
Tijdens warme zomerdagen houden we er bijna allemaal van om lang buiten te blijven zitten. En als je dan ook nog pizza kunt eten, is het meteen extra gezellig. Op internet vind je veel verschillende pizzaovens voor buiten, maar welke moet je hebben? -
Lissy en Pascal hebben niet één, maar twee banen: ‘Mensen verklaren me voor gek’
Voor het geld doen ze het niet. Dat kunnen ze makkelijk met één baan verdienen. Toch houden Pascal de Vos (37) en Lissy Cornelissen (23) er nóg een baan op na. Sommigen verklaren hen voor gek. Zelf zijn ze juist gelukkiger met twee banen. -
PREMIUMColumn Annemarie Haverkamp
Schot in de roos: een foto van een rubber eendje
Waarom er eendjes op de cover stonden, vroeg een vrouw die graag een handtekening in Het boek van Job wilde. We waren op een literair festival in Harlingen waar ik net iets over mijn nieuwe boek had verteld. -
Plak jij nog tekst met control-V? Dat kan slimmer
We kopiëren en plakken honderden keren per dag op onze computers, maar door het net even anders te doen kan het ons een stuk makkelijker af gaan.
-
PREMIUMCOLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP
Vijf dagen lang niet struikelen over de herinneringen
Er mist iets, voel ik als we in het vliegtuig stappen. Ik controleer mijn zakken. Telefoon, paspoort, boek. We gaan zitten op rij 7, het toestel is halfleeg. Pas boven de wolken begrijp ik wat er ontbreekt: de gedachte dat we niet mogen neerstorten. Altijd schoot het door mijn hoofd als Rob en ik samen gingen vliegen. Niet doodgaan, want dan blijft Job alleen achter. -
PREMIUMcolumn
‘Jobs rolstoel schrikt straatverkopers af’
In onze straat lopen meisjes van Oxfam Novib. Bij alle deuren bellen ze aan. Door het open raam hoor ik ze enthousiast hun verhaal doen over het fantastische werk van de organisatie. Sommige buren kappen de riedel af, anderen gaan erin mee. -
PREMIUMcolumn Annemarie Haverkamp
Ben ik terug? Ik weet het niet. Sinds Job overleed, weet ik nog maar heel weinig
En toen? Toen stond ik weer hier, op mijn vaste plekje in de krant en op de site. ,,Mama, jij bent weer terug!” Ik hoor het Job zeggen. Blij als altijd. Of ik nou de vuilnisbak aan de straat had gezet of thuiskwam na een tiendaagse reis door Mongolië.
