Tomaten
Column Annemarie HaverkampHet jongetje laat zijn waterpistolen rusten langs zijn tengere lichaam als hij me vraagt of ik de tomatenplanten heb gezien.
,,Ja’', zeg ik.
Samen staan we op het rivierstrandje bij de krib. Sinds het laagwater groeien hier nieuwe bloemen en planten, waaronder tomaten. Haastige flora in een tijdelijke tuin.
Delen per e-mail
Ik probeer te schatten hoe oud dit ventje in korte broek en regenlaarzen is. 7? 8? Vanwege een gebrek aan contact met kinderen zonder handicap, ben ik hier heel slecht in. Hij is klein, maar kan al ontzettend goed praten. En hij is in staat een tomatenplant te onderscheiden van een distel.
Verder in het nieuws
-
PREMIUM
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP Voor veel families is last van gehandicapt kind nu niet te dragen
Hartverscheurend, die verhalen over gehandicapte kinderen die hun familie niet mogen zien. Mijn tijdlijn loopt vol met foto’s en video’s van zwaaiende ouders achter glas of een kus via een telefoonscherm. -
PREMIUM
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP De gedachte dat Job straks ziek wordt en dan alle IC-bedden bezet zijn, is angstaanjagend
Job zit met zijn jas aan op ons balkon. Boekje tussen de handen, zon op zijn gezicht. Zo luchten we hem elke dag even. Job zit in volledige quarantaine, en wij ook. -
COLUMN Corona-thuisblijver Job overleefde vorig jaar nog een van zijn zwaarste winters ooit
Knoop doorgehakt: in verband met corona houden we Job (16) vanaf vandaag thuis. De school is nog open, maar gezien zijn broze gezondheid haken we vroegtijdig af. -
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP Ik lees het Twitterbericht, huiver en trek Job op de bank wat dichter tegen me aan
‘Mijn dochter (15) brak bij een epileptische aanval haar arm, en dat werd pas na vier dagen opgemerkt. Onvoldoende toezicht door te weinig personeel.’ -
PREMIUM
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP Toen Job een kleuter was, riep ik vol overtuiging dat hij op zijn 18de het huis uit zou gaan. Maar nu...
Opeens was de vraag ons gezin binnengedrongen: wanneer gaat Job (16) het huis uit? De vraag lag daar maar, in het centrum van ons zijn. We waren niet bij machte er een antwoord op te formuleren. Drie weken later is de vraag een steen in de rivier geworden. Wij zijn het water dat eromheen stroomt.
-
PREMIUM
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP Mijn ouders lieten me achter op cruiseschip de Westerdam in de vorm van mijn roman
Ik dobber al weken mee op de Westerdam. Mijn ouders lieten me daar achter in de vorm van mijn roman De achtste dag. -
PREMIUM
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP Thuis durf ik Job niet los te laten, verlies hem geen seconde uit het oog. Daarom is school belangrijk
Met een dienblad vol traktaties stap ik om 08.30 uur de school binnen. Mijn zoon is jarig. In de gang schrik ik. Daar is hij, in zijn rolstoel, helemaal alleen. In slakkenvaart rijdt hij mijn kant op. Hij ziet me niet. -
PREMIUM
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP Als ik een hartaanval krijg, wie mist Job dan als eerste?
De nachtmerrie van elke ouder van een gehandicapt kind: je kind sterft omdat jij plotseling bent uitgeschakeld. Je valt van de trap en kan niet bij de telefoon. Je krijgt een auto-ongeluk en belandt in coma.
Meest gelezen
-
PREMIUM
Kijken naar de stilte, naar het bijna roerloze landschap van de bedreigde stad
-
PREMIUM
Een intelligente lockdown is hier vooral een ingewikkelde lockdown
-
PREMIUM
Peter R. de Vries is uiteraard ook coronadeskundige, maar niemand erkent of beseft dat
-
PREMIUM
‘In deze zeer verdrietige tijd gebeuren dus tegelijk ontelbare mooie dingen’
-
PREMIUM
Komt de ondergrondse zelfknip weer in beeld?
Webwinkel
Meest gedeeld
-
PREMIUM
Een intelligente lockdown is hier vooral een ingewikkelde lockdown
-
PREMIUM
Kijken naar de stilte, naar het bijna roerloze landschap van de bedreigde stad
-
PREMIUM
Peter R. de Vries is uiteraard ook coronadeskundige, maar niemand erkent of beseft dat
-
PREMIUM
We moeten terughoudend zijn: als alle wilde plannen doorgaan, komen we straks in een slopende feestfile terecht
