PREMIUM
Voor een ‘kwetsbaar gezinslid’ zag Job er tamelijk onoverwinnelijk uit
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMPAls Job kon stemmen, stemde hij op Mark Rutte. Hij ziet hem inmiddels als een favoriete oom die aankondigt dat we de komende tijd alleen maar leuke dingen gaan doen.
Delen per e-mail
Dinsdagavond klokslag zeven uur zaten we met het hele gezin voor de beeldbuis. Zodra Rutte in beeld kwam, wist Job genoeg. ,,Thuisblijven!” riep hij. ,,Niet naar school! Alle mensen ziek! Jammer!”
Net als de vorige keren dat we samen naar de persconferentie keken, maakte 'de baas van Nederland' ons kind blij. Opnieuw zouden voor Job gouden tijden aanbreken.
Voor hem voelt het helemaal niet of hem dingen worden ontnomen. Integendeel. Dat het virus speciaal voor hem levensgevaarlijk kan zijn, realiseert hij zich niet
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMCOLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP
Ik sta weer met beide benen op de grond. Nooit opgeven. Dank je, Aisha
Maandagmiddag was ik op weg naar zee. Langs de A9 doemde plotseling Schiphol op. Boven de autobaan hing een vliegtuig. Ik moest oppassen niet van de weg te raken, zo graag wilde ik kijken naar die gespreide vleugels en de wielen die als de klauwen van een buizerd op me af kwamen. -
PREMIUMCOLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP
Rob werd ziek, van de ene op de andere dag was ik Jobs enige verzorger
Sinds maart spookt door mijn hoofd hoe eng het zou zijn als Job werd besmet met corona – hij zou er weleens aan kunnen bezwijken. Ik zag hem al in het ziekenhuis liggen aan slangen en snoeren. Daarvoor is weinig fantasie nodig, we weten precies hoe dat is. -
PREMIUMCOLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP
Als een ware crash test mummy bewoog ik wild mijn lijf heen en weer boven de wc
Ik tik deze column met twee verschillende laarzen aan. De linker is bruin en smal, rechts heeft paarse veters en een nepbontje aan de binnenkant. -
PREMIUMCOLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP
Bob de Bouwer beleeft momenteel een revival in ons huis
Waarom duurt de kindertijd zo kort in een mensenleven? Het zijn maar een paar vluchtige jaren die, als je er middenin zit, een eeuwigheid lijken. Zo bepalend voor wat er daarna komt. -
PREMIUMCOLUMN
‘We zijn gehard, net als Job, die het korset nooit rampzalig vond’
Soms praat ik hardop tegen mezelf. Niet tegen mijn spiegelbeeld, maar tegen de Annemarie van lang geleden. ‘Kom op zeg’, hoor ik mezelf nu zeggen. Ik voel dat ik geërgerd mijn hoofd schud. Ik heb een columnbundel uit 2007 in mijn handen omdat ik wil opzoeken hoe lang Job al een korset draagt.
-
PREMIUMColumn Annemarie Haverkamp
Job is een van de vele gehandicapte kinderen die geen vrienden heeft, maar hij is nooit alleen
De beste vriend van mijn zoon is zijn pluchen konijn. Terwijl ik dit opschrijf, twijfel ik. Of is zijn vader zijn beste vriend? -
PREMIUMCOLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP
Nog gekker wordt het als ik bedenk dat de 19-jarige begeleidster van Job mijn dochter had kunnen zijn
De nieuwe begeleidster die we voor Job hebben aangenomen, is 19. Job wordt zelf over een paar weken 16. Ik vind dat een gek idee. -
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP
Ik lees het Twitterbericht, huiver en trek Job op de bank wat dichter tegen me aan
‘Mijn dochter (15) brak bij een epileptische aanval haar arm, en dat werd pas na vier dagen opgemerkt. Onvoldoende toezicht door te weinig personeel.’
Meest gelezen
-
PREMIUM
Ik zie mijzelf. 21, ruzie met mijn moeder: wat wil je? Ik wil studeren, op mijzelf wonen
-
PREMIUM
Het plan is anticonceptie in het voer van duiven te doen. Als het werkt, ben ik bang dat deze gang van zaken elders wordt overgenomen
-
PREMIUM
Haalt de A15 de eindstreep wel? Veel vrienden had de snelweg toch al nooit in Den Haag
-
PREMIUM
Je houdt het vaccinatiebewijs omhoog en de functionaris wappert je nonchalant binnen
-
PREMIUM
‘Op een Nederlandse bruiloft werd ik emotioneel over hoe eenvoudig een bruiloft kan zijn’
Webwinkel
Meest gedeeld
-
PREMIUM
Aan mijn kapper was sterk te merken dat hij lang niet gesproken had rond de hoofden van zijn clientèle
-
PREMIUM
Er was een Tupperwareparty bij ons thuis, mijn moeder had een stuk of tien vriendinnen uitgenodigd en was licht nerveus
-
PREMIUM
Ik liep langs de tafels met nieuwe boeken maar merkte dat ik het niet aan kon
-
PREMIUM
Je houdt het vaccinatiebewijs omhoog en de functionaris wappert je nonchalant binnen
-
PREMIUM
Ik zie mijzelf. 21, ruzie met mijn moeder: wat wil je? Ik wil studeren, op mijzelf wonen
