Voor veel families is last van gehandicapt kind nu niet te dragen
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMPHartverscheurend, die verhalen over gehandicapte kinderen die hun familie niet mogen zien. Mijn tijdlijn loopt vol met foto’s en video’s van zwaaiende ouders achter glas of een kus via een telefoonscherm.
Delen per e-mail
Kinderen in instellingen mogen geen bezoek ontvangen vanwege het coronavirus. Hoe leg je ze dat in vredesnaam uit? Tranen zie ik niet. Die worden buiten ons gezichtsveld geplengd, in veelvoud.
Op Twitter toonde een moeder wel verdriet; dat van haar dochter. Ze liet zien hoe het meisje elke avond huilt omdat ze volledig van slag is. Het kind is thuis, maar mist de structuur en regelmaat van de dagopvang. Haar familie is ten einde raad.
Al twee weken doet Rob fulltime Jobs zorg zodat ik ‘gewoon’ in quarantaine kan werken
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUM
Column Annemarie Haverkamp Mongolië
Buiten is alles wit. Op de koude grond liggen geiten. Ik loop tegen de helling op om te hurken in een ondiepe greppel. Mijn plas doet de sneeuw smelten. -
PREMIUM
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP Bob de Bouwer beleeft momenteel een revival in ons huis
Waarom duurt de kindertijd zo kort in een mensenleven? Het zijn maar een paar vluchtige jaren die, als je er middenin zit, een eeuwigheid lijken. Zo bepalend voor wat er daarna komt. -
PREMIUM
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP Mijn ouders lieten me achter op cruiseschip de Westerdam in de vorm van mijn roman
Ik dobber al weken mee op de Westerdam. Mijn ouders lieten me daar achter in de vorm van mijn roman De achtste dag. -
PREMIUM
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP Voor het eerst is Job de 40 kilo voorbij: het gaat goed met de 16-jarige
In de spreekkamer van de kinderarts juich ik. Heel even maar, Rob corrigeert me direct: ‘Sssst, corona. Je mag niet schreeuwen.’ De kinderarts is scherp: ‘Maar we mogen wel klappen.’ Met z’n drieën applaudisseren we voor Job. -
PREMIUM
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP We zijn weer bij de zorgen van vóór de coronacrisis. Terug bij ons misvormde kind en zijn gezondheidsproblemen
Drie maanden lang was Job nauwelijks gehandicapt. In onze quarantainebubbel lag hij gewoon als 16-jarige zoon op de bank, in een huis dat volledig is aangepast. Maar we zijn nog geen twintig minuten buiten de deur of de rolstoel vormt alweer ‘een probleem’.
-
PREMIUM
COLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP Ik zie ‘Weekend at Bernie’s’. Alleen is Job niet dood
Twee knapen zeulen met een lijk. Ze klemmen hem tussen hen in in de auto, leggen hem met een sigaret tussen de lippen op een strandbed, zetten hem in een hoek van de bank tijdens een feestje. Niemand mag weten dat verzekeringsbaas Bernie dood is. De jongens zijn te gast in zijn strandhuis en straks worden zíj nog verdacht van moord. -
COLUMN Corona-thuisblijver Job overleefde vorig jaar nog een van zijn zwaarste winters ooit
Knoop doorgehakt: in verband met corona houden we Job (16) vanaf vandaag thuis. De school is nog open, maar gezien zijn broze gezondheid haken we vroegtijdig af. -
Job heeft baat bij de quarantaine: hij eet beter en hij slaapt rustiger
Job (16) heeft nog nooit zo goed gegeten als tijdens onze noodgedwongen thuisisolatie. Elke avond gaat het bord leeg. Mijn zoon en ik vormen aan tafel tegenwoordig een soort dj-duo: ik zorg dat de plaat (het bord) blijft draaien, hij scratcht op de plek waar de elpee artistiek moet haperen.
Meest gelezen
-
PREMIUM
Prins Charles kwam langs, hij streelde het vliegtuig en zag dat het goed was. Dat was een misverstand
-
PREMIUM
In het openbaar vertellen over mijn drie abortussen is een politieke daad
-
PREMIUM
Als een ware crash test mummy bewoog ik wild mijn lijf heen en weer boven de wc
-
PREMIUM
Giel Beelen schrijft een essay voor de Maand van de Spiritualiteit. Grappig
-
PREMIUM
Altijd irritant als mensen over een concept beginnen
