Welke sadist laat een kansloos kind geboren worden dat gedoemd is binnen afzienbare tijd te sterven?
Column Annemarie HaverkampPoolse vrouwen worden teruggeworpen in de tijd, en het vervult me met afgrijzen. Polen had al de strengste abortuswet van Europa. Alleen als vrouwen waren verkracht, ze een ernstig gehavend kind verwachtten of dreigden dood te gaan aan de zwangerschap, was er mededogen.
Delen per e-mail
Maar nu heeft het Constitutionele Hof bepaald dat vrouwen zelfs moeten baren als ze een zwaar gehandicapt kind verwachten, ook als de baby niet levensvatbaar is.
Het is niet voor niets dat velen zich genoodzaakt zien zich te behelpen met gevaarlijke do it yourself-abortussen
De rechtse PiS-partij leest dat laatste in de grondwet die stelt dat elk leven moet worden beschermd. Gaat het in de uitleg die die oerconservatieve partij eraan geeft echt om hun katholieke barmhartigheid, vraag ik me af.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMCOLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP
Nu mijn vader gedwongen thuiszit, is hij eindelijk zelf gaan lezen
We zaten samen in de auto. Papa achter het stuur, ik ernaast. De wagen rook nieuw. Voor ons doemde een file op (ja, vroeger hadden we files) en mijn vader begon te stralen. Want kijk, deze geavanceerde Volkswagen remde gewoon zelf! -
PREMIUMCOLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP
Veel lezers wilden hun plek in de wachtrij afstaan om Job eerder te kunnen vaccineren
We kunnen onderhand een handeltje beginnen in coronavaccins. Zo veel mensen boden Job ‘hun’ prik aan de afgelopen week. Aanleiding was een column over onze gehandicapte zoon die volgens de overheidsregels niet in aanmerking komt voor een vaccinatie. Terwijl we er zo naar hadden uitgekeken. -
PREMIUMColumn Annemarie Haverkamp
Nu we de verjaardag van Job schrappen, moet ik ook die van mezelf overslaan
In dit soort deprimerende tijden ga ik graag op zoek naar de voordelen van het hebben van een gehandicapt kind. Dit is er weer eentje: mijn zoon kent zijn eigen geboortedatum niet. -
PREMIUMColumn Annemarie Haverkamp
Konijn was op een ochtend bij mijn zoon in bed gehupt en had Duke verstoten als beste vriend
Nijdig steek ik de naald in de hals van Konijn. Zijn oren liggen slap langs zijn hoofd, de kop hangt scheef. Ik heb de grofste draad gepakt. Zal hem leren, denk ik bij mezelf. -
PREMIUMCOLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP
Je zou een aardige garage kunnen vullen met Jobs wagenpark
Ik zoek een lege loods of een verlaten fabriekspand. Iets enorms met zeeën van ruimte. Toen we vijftien jaar geleden ons huis kochten, dachten we dat het groot was. Job had nog een compact poppenformaat, daardoor leek het een pakhuis.
-
PREMIUMCOLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP
Toen Job een kleuter was, riep ik vol overtuiging dat hij op zijn 18de het huis uit zou gaan. Maar nu...
Opeens was de vraag ons gezin binnengedrongen: wanneer gaat Job (16) het huis uit? De vraag lag daar maar, in het centrum van ons zijn. We waren niet bij machte er een antwoord op te formuleren. Drie weken later is de vraag een steen in de rivier geworden. Wij zijn het water dat eromheen stroomt. -
PREMIUMCOLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP
Job maakt het niets uit wat hij draagt, als ellenlange passessies hem maar bespaard blijven
De postbode bezorgt een pakje met drie nieuwe jongenstruien. Een voor een trek ik ze aan, loop ermee naar de spiegel, draai een rondje voor Rob. Mijn man vraagt of ik mijn armen wil strekken. Kijkt kritisch naar de manchetten en knikt. -
PREMIUMCOLUMN ANNEMARIE HAVERKAMP
Corona is het nieuwe zwaard van Damocles: de vraag is niet óf je wordt geraakt, maar wanneer
Mevrouw S. voelt zich voor het eerst in jaren geen buitenbeentje meer. Hoe dat komt? Door corona. Ik interview haar voor mijn krantenserie over mensen bij wie de dood al heeft aangeklopt en die elk moment de oversteek kunnen maken.
1 reactie
Sjors