Mijn opa zei, Anwar, voordat je trouwt, ga dan eerst één maand op een kat passen. Dan raak je gewend aan overal uitvallende haren, aan onbegrijpelijke geluiden die zonder uitleg klinken, en aan gemopper. Je zult ook wennen aan de glazige blik van een starende kat, en een klap in je gezicht zonder reden. 

Na een maand samenwonen met die kat, zul je ook weten wanneer ze hongerig, dorstig of verdrietig is. Zodat je haar volledig begrijpt, en je niet de zin toegeworpen krijgt: ‘Jij bent niet geïnteresseerd in mij’. Mijn opa vertelde deze verhalen graag aan ons, als neefjes.