Fotografie is de rode draad in het leven van Michiel van Druten. ,,Mijn vader deed veel met smalfilm, maar filmpjes van drie minuten maken vond ik te kort.’’

Toen de kinderen kwamen en Van Druten minder tijd had voor zijn hobby, gaf hij zijn spiegelreflexcamera zelfs weg aan de zoon van een bekende in Athene. ,,Maar na een half jaar had ik daar spijt van en kocht ik er weer een."

Anderhalf jaar geleden brak hij bij een ongeval op de fiets bijna alle botten aan de linkerkant van zijn lichaam. Van Druten moest langdurig herstellen en greep tijdens zijn ziekteverlof meer dan anders naar de camera. ,,Ik moest erop uit om te herstellen. Ik ben toen veel met de hond en de camera de uiterwaarden in gegaan.’’

Bij een avondje vallende sterren fotograferen, maakte hij een prijswinnende foto. ,,Ik was met mijn vrouw de uiterwaarden ingegaan om de sterrenregen vast te leggen, maar was telkens te laat of op een verkeerde plek. Ik maakte toen wel een foto van koeien in de nevel en die stuurde ik op naar een dierenfotowedstrijd van De Wereld Draait Door.’’

Toen hij per e-mail een bericht van de DWDD-redactie kreeg dat hij de winnaar was, dacht hij aan een grap. ,,Eerst ging ik ervan uit dat het spam was. Toen ik goed keek, dacht ik dat mijn broer een geintje met me uithaalde, maar het bleek echt te zijn.’’

Na de vertoning van zijn foto in het televisieprogramma kreeg de Oosterbeker uit vele hoeken aandacht. Het tijdschrift Boerderij wilde zijn foto publiceren. En of hij nog meer foto's van koeien had. Ook belden ineens allerlei boeren die de foto wilden kopen. En er volgde deelname aan de Kunstroute in de gemeente Renkum.

Van Druten: ,,Ik heb nu een website waarop ik ook werk verkoop en ik exposeer vaker. Waarom? Omdat ik het leuk vind andere mensen te laten zien wat ik mooi vind. De uiterwaarden zijn prachtig, maar het bos is hier ook heel mooi. Ik voel me gelukkig als ik daar met mijn hond loop. En met mijn camera. Als ik die niet meeneem, gaat het jeuken. Dan heb ik spijt dat ik hem niet bij me heb.’’