Cochius is geboren in Zetten, maar zat vanaf zijn tweede al doordeweeks in een revalidatiecentrum in Arnhem. ,,Ik voel me een echte 'Ernemmer'." Hij is geboren met een spierziekte: spinale musculaire atrofie (SMA). Hij is afhankelijk van een elektrische rolstoel en beademing. 

Elf jaar lang zette hij zich in voor Spierziekte Nederland. Ook speelde hij al vanaf zijn twaalfde rolstoelhockey. Tien jaar lang was hij bondscoach van het Nederlands rolstoelhockeyteam. ,,Die sport heeft zich ontwikkeld van een iets kleins, met een groot zieligheidsgehalte, tot een uitgebreide sport met EK's en WK's." Het is niet de enige sport waar Cochius van houdt: hij is ook al geruime tijd actief bij de supportersvereniging van Vitesse. 

Sinds 2007 is Cochius daarnaast betrokken bij het APCG - eerst bij de werkgroep WMO eninmiddels een jaar lang als voorzitter. Laconiek: ,,Tja, ik vond denk ik dat ik nog niet genoeg deed." Belangrijk speerpunt voor Cochius is toegankelijkheid. ,,Toegankelijkheid heeft te maken met participeren. Als je niet kunt participeren, ben je eenzaam." Of dat vroeger lastig er was dan nu? Ja en nee, vindt hij. ,,Met een chronische ziekte moet je kunnen improviseren. Dat heb ik altijd gedaan. Ik zie overal wel mogelijkheden in."

Ondanks de vele functies die hij vervult, ziet Cochius het wel zitten iets nieuws op te pakken. ,,Misschien wel de lokale politiek. Ik heb tot dusver vooral veel gedaan voor mensen met een beperking. Het lijkt me leuk om eens andere belangen te behartigen." Wat hij tot slot graag nog kwijt wil: ,,Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik gediscrimineerd werd vanwege mijn handicap. Je hebt daarin zelf ook een verantwoordelijkheid, vind ik. Als je je positief opstelt dan krijg je dat ook terug."