Ze klautert over bergen aan gebroken takken naar de resterende voet van haar vaderboom. Tranen wellen op. ,,Alles ziet er desolaat uit, een slagveld. Ik hield van dit bos. Dit doet pijn. Bij de vaderboom heb ik vaak gemediteerd. Contact gemaakt met de aarde.” Meer mensen in de buurt zochten in het bosje hun moment van onthaasting in de gejaagde maatschappij. Van der Burght: ,,We zijn allemaal druk in hoofd. Hier kom je tot rust.”

De Arnhemse leidde een actiegroep voor behoud van de bomen van Schaarsbergen, kreeg bijval. Omwonenden gingen met boswachter Ben Oosting in discussie tijdens een wandeling in de regen in de winterse middagschemering. De emoties liepen hoog op. Oosting vond het gedrag van sommigen ‘onbehoorlijk’. Hij zegt dat hij na afloop twee uur tijd nodig had om bij te komen. Maar er werd ook voor hem geklapt, aan het eind van de wandeling. Hij zou alles nog eens bekijken mogelijk een paar bomen sparen.