Een pionier mag je haar rustig noemen. In een tijd dat voetbal en vrouwen nog geen voor de hand liggende combinatie was, stond Westdijk al haar mannetje. Geen bewuste keuze, maar een gevolg van liefde voor het spelletje en de mond open doen als zaken mislopen.  ,,Gewoon een echte liefhebber.”

Eind jaren tachtig werd Westdijk daarom elftalleidster van het team van zoon Ferry bij Eldenia. Niet lang daarna volgden in rap tempo bestuurlijk klussen. Via de jubileumcommissie en het jeugdbestuur belandde ze uiteindelijk als secretaris in het hoofdbestuur van de derdeklasser. Uiteraard weer als enige vrouw in het gezelschap.