De tatoeages op Damians lichaam vormen het plakboek van zijn reizen

,,Meestal zijn mijn tattoos een statement of een herinnering. Mijn eerste tattoo, op mijn zestiende, was een statement. For those I love I will sacrifice liet ik op mijn arm tatoeëren. Dat deze voor mijn ouders is, heb ik ze nooit gezegd. Ik hoop dat ze het weten.

Met mijn vader heb ik een gedeelde tekst laten tatoeëren. Ik: Together forever, never apart. Hij: Always in distance, but never in heart. Zo uiten we iets wat we niet snel uitspreken. Wij praten thuis niet zo makkelijk over onze gevoelens, maar ik weet dat we er altijd voor elkaar zijn. Bij de tekst heb ik twee kruisjes laten zetten, die staan voor mijn overleden opa en oma.

Terug in Nederland liet ik de Filipijnse zon tatoeëren, het symbool dat terugkomt in de vlag van het land. De zon staat voor het verzet tegen de vroegere Spaanse koloniale bezetter. Dat ik contact hield met het Filipijnse meisje verraste me, eerlijk gezegd. 

Zij is een keer hier geweest ik, ik nog een keer daar. We besloten ervoor te gaan. Ik wilde naar de Filipijnen emigreren, maar in Nederland liggen qua werkgelegenheid betere kansen. Sinds een jaar woont Marie Junne bij mij.”