René Arendsen houdt van de Gelderse geschiedenis en maakt een stripverhaal over kastelen. © Paul Rapp

Van televisie tot stripboek: René Arendsen is de ambassadeur van de Gelderse historie

InterviewARNHEM - Hij maakt televisieprogramma’s over de Gelderse geschiedenis, voerde succesvol campagne om Karel van Gelre te laten kiezen tot grootste Gelderlander aller tijden en komt nu met een stripboek over de geschiedenis van het hertogdom Gelre. De 38-jarige Arnhemmer René Arendsen ontpopt zich tot de moderne chroniqueur van de Gelderse geschiedenis.

Joris Gerritsen 02-05-19, 18:18

Het stripboek ‘De ridders van Gelre, Ons verloren hertogdom’ behandelt de geschiedenis van het hertogdom Gelre van pakweg het jaar 1000 tot ongeveer 1800. De hoofdrolspelers Bas en René maken samen met hun gids Bibi een reis door Gelderland en omstreken en leren de geschiedenis kennen.

De striphelden zijn de alter ego’s van Bas Steman en René Arendsen die samen al vier jaar het televisieprogramma Ridders van Gelre maken. Het programma werd onlangs gekozen tot beste televisieprogramma van alle regionale omroepen. Het succesvolle programma krijgt nu dus een vertaling in stripvorm.

Ik vond het allemaal schitterend.
René Arendsen

Zelf is hij geboren en getogen in Lelystad. Een stad zonder enige geschiedenis. Ondanks, of misschien wel juist dankzij deze achtergrond probeert de 38-jarige René Arendsen zijn fascinatie voor de Gelderse geschiedenis over te brengen op een breed publiek. De liefde voor Gelderland bloeide al vroeg op.

Heuvels als de Alpen
,,Als kind woonde ik in Flevoland. We gingen bijna nooit op vakantie maar soms leenden mijn ouders een auto en reden we naar Gelderland. Die heuvels op de Veluwezoom voelden voor mij aan als de Alpen. En dan die kastelen, in dat prachtige landschap. Ik vond het allemaal schitterend”, vertelt Arendsen daar zelf over.

Na zijn studie journalistiek kreeg Arendsen werk als radioverslaggever bij Omroep Gelderland. Op zijn 27ste begon hij met zijn studie geschiedenis. ,,Ik ben me gaan verdiepen in de Gelderse geschiedenis. Dan krijg je door dat geschiedenis net zo werkt als journalistiek. Dat wat je leert in de boeken niet per se de waarheid is maar dat het er van afhangt vanuit welk perspectief je iets beschrijft. Dat vond ik eerst heel jammer, maar nu denk ik wat leuk. Je kunt iedere keer een nieuw verhaal vertellen.”