Choreograaf Jens van Daele op archiefbeeld uit 2009. © Gerard Burgers

Voormalig Introdans-choreograaf en danser Jens van Daele op 48-jarige leeftijd overleden

VideoARNHEM - Choreograaf en voormalig danser Jens van Daele is zondag in Arnhem overleden, 48 jaar oud. Dat meldt zijn zakelijk leider. De in België geboren kunstenaar werkte bij het Ballet Royal Wallonie, Introdans, het Canadese O Vertigo Dance, Conny Janssen Danst, Rogie & Company en Club Guy & Roni.

ANP/De Gelderlander 23-06-20, 14:19 Laatste update: 17:53

In 2004 werd hij beloond met een Zwaan, een prijs van de Vereniging van Schouwburg- en Concertgebouwdirecties (VSCD), voor zijn rol in ‘Spring’ van Rogie & Company. Vier jaar later stopte hij met zelf dansen. Rond de eeuwwisseling was hij al begonnen met het maken van eigen choreografieën, bijvoorbeeld over de hoofdzonden. Voor Oerol op Terschelling maakte hij meerdere locatievoorstellingen.

Scène uit ‘NachtHexen II: La Parisienne’ van Jens van Daele. © PR

Het draaide bij hem niet om dans alleen, maar hij haalde er andere kunst, video en poëzie bij. De laatste jaren werkte hij onder de naam Jens van Daele’s Burning Bridges. Hij bracht daarvoor telkens verscheidene artiesten samen.

In 2015 liet hij zich inspireren door de Britse kunstschilder Lucian Freud en maakte hij het dansconcert ‘About Lucian’. Ook was hij bezig met een cyclus over Russische ‘NachtHexen’, een groep verzetsvrouwen in de Tweede Wereldoorlog (zie ook video).

,,Mijn startpunt is nooit abstract. Voor zomaar een mooi ballet moet je niet bij mij zijn. Ik werk steeds vanuit een emotie, een verhaal of een thema dat me boeit”, zei hij eens. Een en ander moest dan leiden tot ‘een danstaal die technisch veeleisend en krachtig is’.

,,Ik wil graag een publiek dat na de voorstelling kan zeggen dat het mooi was, maar dat zeker ook nog naduizelt van de klap”, aldus Van Daele verder.

Helemaal voor of helemaal tegen

Het was hem er zeker niet om te doen om bij het publiek in een goed blaadje te komen, zei hij in 2009 tegen De Gelderlander. ,,In die zin ben ik niet ijdel. Aan de andere kant ben ik wél ijdel genoeg om een nachtje te huilen als iemand zegt dat mijn werk ‘verschrikkelijk’ is. Dat vind ik geen goede eigenschap van mijzelf, want het kunnen accepteren van kritiek hoort bij mijn baan.”

In dat interview constateerde hij ook: ,,Mensen zijn helemaal voor of helemaal tegen mijn manier van dansen. Er schijnt geen middenweg mogelijk te zijn.”