Vrijwilligerscentrale Arnhem bestaat een halve eeuw: ‘Maar het is steeds moeilijker mensen te vinden’

Bij die bus gaan medewerkers van de Vrijwilligerscentrale in gesprek met Arnhemmers over het belang en de impact van vrijwilligerswerk. Volgens directeur-bestuurder Joke Wisseborn-Remigius van Rijnstad, waar de Vrijwilligerscentrale onder valt, is dit nodig. ,,Er zijn heel veel mensen die het in zich hebben en niet goed de weg weten. Nieuwe vrijwilligers zijn altijd welkom.”

Zij zegt dat de centrale in 2022 nog steeds nodig is. ,,Je kan je bij ons melden als je wat wil betekenen voor anderen en vrijwilligerswerk wil gaan doen. Je komt dan in onze vacaturebank. Aan de andere kant zijn er organisaties die op zoek zijn naar vrijwilligers. Die komen in diezelfde vacaturebank en op die manier kunnen wij jaarlijks 1200 matches maken. En dan is er nog het opleidingscentrum Volare dat organisaties helpt met vrijwilligersbeleid.”

Joke Wisseborn-Remigius: ‘Vrijwilligers zijn de olie in de samenleving, omdat ze alles draaiende houden’
,,Het was nooit een heel groot probleem om genoeg vrijwilligers te vinden. Maar in de coronatijd zijn we allemaal tot stilstand gekomen en het lijkt erop dat mensen zijn gaan denken: wat ga ik eigenlijk doen met mijn leven? Het vinden van nieuwe vrijwilligers is sindsdien moeizamer gebleken en dat is heel jammer. Vrijwilligers zijn onmisbaar, ze zijn de olie in de samenleving omdat ze alles draaiende houden. En als je geen vrijwilligers hebt zit je met hulpbehoevende mensen die verstoken blijven van die hulp.”

,,Het allermooist vind ik het als je je onbaatzuchtig inzet voor een ander en dat doet vanuit je passie, daar waar je kracht zit. Deze mensen doen het vanuit het hart en ze vinden het ook normaal dat ze dat doen. Ze lopen er niet mee te pronken, ze doen het gewoon. En pas als ze er niet meer zijn, worden ze gemist. Dus vanaf deze plek een hartelijk dankjewel aan al die mensen die zich voor deze zaak inzetten.”

Farhad Karimi (53), oorspronkelijk uit Iran: ‘Ik ben dit ooit gaan doen om in contact te komen met mensen’.
,,Ik ben ooit begonnen met tolken in het asielzoekerscentrum in Arnhem, want ik sprak Arabisch, Perzisch, Engels en later ook Nederlands. Daarna ben ik met allerlei klusjes gaan helpen. Ik sta in de keuken of help met sjouwen. Ik heb daardoor contact met bijna iedereen in het azc. Daarom ben ik het ook ooit gaan doen, om in contact te komen met de mensen. Dat vind ik ook het mooiste aan vrijwilligerswerk.”

,,Het is ook gezellig, je leert een nieuwe cultuur kennen en ik kon oefenen met de Nederlandse taal. Als asielzoeker krijg je de woorden wel geleerd, maar als je ze niet gebruikt, vergeet je ze weer. Toen ik bij de tweehandswinkel Bazar54 ging werken is mijn taal vooruitgegaan. Stap voor stap heb ik daar woorden zoals tafel en stoel geleerd. En het is fijn om iemand anders te kunnen helpen. Inmiddels heb ik een eigen restaurant, maar als we dicht zijn ben ik nog steeds actief als vrijwilliger.”

Riekie Cornelissen (58) is ruim twintig jaar actief als vrijwilliger. Momenteel werkt ze bij de Speelmorgen in Presikhaaf.
,,De Speelmorgen is een plek voor kinderen van 10 maanden tot 2 jaar oud, het is een soort voorbereiding op de peuterspeelzaal. We zingen en eten samen en we knutselen. Ik ben ooit thuis komen te zitten omdat ik de opvoeding van mijn vier kinderen alleen moest doen. Toen heb ik mijn werk moeten laten vallen omdat het best een intensieve klus is.”

,,Ik wilde wel iets zinvols doen en toen kwam ik in het wijkkrantje deze vacature tegen. Door dit werk heb je toch het idee dat je meedoet met de maatschappij. En je maakt voor sommige kinderen en ouders het verschil. We kunnen vroeg problemen signaleren en kinderen doorverwijzen. Je speelt daarin een belangrijke rol, los van de gezelligheid die je aanbiedt. Dat is een mooie meerwaarde. Als de ouders weer met een goed gevoel weggaan, dan geeft mij dat ook een goed gevoel.”