Elektrisch met horten en stoten: zo rijdt de langverwachte Volkswagen ID.3

De Volkswagen ID.3 moet en zal een succes worden. Volgens het merk zelf is de nieuwe ID.3 minstens zo belangrijk voor het voortbestaan van VW als de Kever en de Golf dat ooit waren. Dit moet de auto zijn die elektrisch rijden voor de massa mogelijk gaat maken. Op de schouders van de ID.3, het eerste lid van een volledige familie aan elektrische modellen, rust met andere woorden een flinke verantwoordelijkheid.

Precies met die reden blaast Volkswagen al een tijdje hoog van de toren over de kwaliteiten van de nieuwe ID.3, met hoogdravende beloftes over vooruitstrevende techniek, een heel nieuw platform voor elektrische mobiliteit en allerlei systemen die andere (elektrische) auto’s nog niet hebben. Die voorspellingen klonken mooi, maar de realiteit bleek lastiger: hoewel de eerste exemplaren in september van dit jaar worden afgeleverd aan Nederlandse klanten, is de door VW beloofde versie van de ID.3 nog niet af. Wat voor auto krijg je straks dan wel, als je nu al een ID.3 besteld hebt?

Om met het positieve te beginnen: met de ID.3 zet je een verrassend ruime familieauto voor de deur. Ondanks zijn lengte van 4.26 meter (twee centimeter korter dan de huidige Volkswagen Golf) voelt hij vooral voorin erg ruimtelijk aan, met een opgeruimd dashboard, een grote voorruit en veel ruimte voor je benen. De middentunnel is bijvoorbeeld opmerkelijk laag, mede omdat een gebruikelijke versnellingspook ontbreekt – de bediening van de automaat is immers verhuisd naar de stuurkolom. De stoelen, voorzien van elk een eigen armleuning, zijn ruim en groot.

Er is veel bovendien veel plek voor flesjes en andere kleine spulletjes. Dat ruimtelijke gevoel is goed, maar Volkswagen maakt enkele vreemde keuzes in het interieur die het bedieningsgemak niet te goede komen. De ventilatie, temperatuur en het radiovolume bedien je bijvoorbeeld met dezelfde schuiftoetsen die in de nieuwste Golf ook al heel wat kritiek kregen. Ze werken niet handig in een bewegende auto en vragen te veel aandacht voor een vlotte bediening. Knopjes voor de elektrische achterruiten heeft de bestuurder niet: als je de achterste zijruiten wilt openen, moet je eerst een apart knopje indrukken.

Het ontbreken van dit soort functies geeft het interieur (dat desgewenst met frisse oranje accenten en witte bedieningselementen verkrijgbaar is) een opgeruimd gevoel, maar handig is het niet. Hetzelfde geldt voor het spraakbedieningssysteem, dat reageert wanneer je ‘Hello ID’ zegt: het apparaat begrijpt weliswaar vrij veel commando’s, maar liep in onze testauto herhaaldelijk vast en werkt sowieso niet heel snel. Het gesprek met je Google Home of Amazon Alexa verloopt stukken soepeler.

Ondanks de overzichtelijke buitenmaten belooft Volkswagen in de ID.3 ongeveer de binnenruimte van de grotere Passat. Wat de bagageruimte betreft klopt die claim al niet: de achterbak is niet heel groot of diep, mede omdat de elektromotor er onder zit weggewerkt. Een voorste bagageruimte (zoals bij de Tesla Model 3) heeft de VW ook niet, waardoor de ID.3 niet veel handiger is dan de bestaande Golf. Wat dit betreft is de auto dus niet de revolutie die Volkswagen beloofde, ondanks het feit dat je op de achterbank wel degelijk meer hoofd- en beenruimte hebt dan in zo’n Golf.

Nog een flink kritiekpunt: de ID.3 kan geen caravan of aanhanger trekken. Er is wel een trekhaak leverbaar maar die kan feitelijk niet veel meer dragen dan een paar flinke fietsen. Met een maximum trekgewicht van 75 kilo is deze Volkswagen dus ongeschikt als trekauto, waardoor hij nog altijd geen volwaardige opvolger is van de Golf. Wie wel met een aanhanger op pad wil, moet dus nog altijd kiezen voor een Volkswagen met een verbrandingsmotor, óf wachten op de ruimere ID.4 die volgens VW wél een caravan kan trekken.

Onderweg blijkt het rijgedrag van de ID.3 wel een aangename verrassing: zeker in vergelijking met andere elektrische auto’s heeft Volkswagen een prettige rust in het onderstel weten te bouwen. Ondanks het vrij hoge gewicht (een reden waarom veel fabrikanten hun elektrische modellen stevige vering geven) gedraagt de auto zich lekker comfortabel op de snelweg, terwijl ribbels en andere oneffenheden niet irritant in het interieur doorkomen. Ook is de geluidsisolatie op orde: je hoort geen vervelende geluiden uit de wielkasten of erg aanwezig windgeruis.

Omdat de ID.3 achterwielaandrijving heeft (versies met vierwielaandrijving komen voorlopig niet, dan moet je wachten op de grotere ID.4 of bijvoorbeeld de Skoda Enyaq die op dezelfde bodemplaat staan) is de besturing erg prettig: in een Hyundai Kona Electric of een Opel Corsa-e – die allebei voorwielaandrijving hebben – voel je de krachten van de elektromotor in het stuurwiel, deze Volkswagen blijft veel rustiger zodra je vol ‘stroom’ geeft. Ondanks het flinke vermogen van 204 pk (150 kilowatt) in de door ons geteste versie zorgt dat voor veel controle en prettige reacties in bochten. Omdat de motor tussen de achterwielen zit, heeft de ID.3 bovendien een erg korte draaicirkel: straatje keren gaat een stuk eenvoudiger dan in een Golf!

Voorlopig zijn alle ID.3’s die in Nederland geleverd worden voorzien van het ‘middelgrote accupakket’, met een inhoud van 58 kilowattuur. Daarmee moet je zo’n 420 kilometer kunnen halen op een lading, de door ons gereden testauto voorspelde bij een volle accu een maximaal bereik van 370 kilometer. De ‘lichtste’ versie met 45 kWh-batterij (330 kilometer opgegeven bereik) komt later, net als het grootste accupakket (77 kWh) dat goed moet zijn voor 550 kilometer bereik. Laden aan een snellader gaat in principe met maximaal 100 kW, later komt er ook een mogelijkheid om met 125 kilowatt te laden.

Volkswagen beloofde nieuwe (assistentie-) systemen voor de ID.3, waaronder een head-up display met augmented reality. Daarbij projecteert de auto belangrijke informatie over bijvoorbeeld je snelheid en navigatie op de voorruit, compleet met bewegende elementen die (voor jouw ogen) voor de auto lijken te verschijnen. Net zo boeiend als de systemen zelf zijn, is het feit dat ze nog niet op de eerste auto’s zitten: de technici van VW hebben de software niet op tijd afgekregen, dus we hebben de werking van de augmented reality niet kunnen testen.

Ook de app waarmee ID.3-rijders onder meer hun auto op afstand kunnen bedienen en laadpunten kunnen vinden, is nog niet af. Net als de mogelijkheid om je smartphone te koppelen met Android Auto of Apple Carplay: Volkswagen werkt er nog aan. Zodra de ontwikkeling van de systemen wél is voltooid, worden ze automatisch op de auto geïnstalleerd door middel van over-the-air software updates. Het feit dat een concurrent als Tesla dit principe al jaren succesvol gebruikt, geeft eveneens aan dat VW vooral bezig is met een inhaalslag op het gebied van elektrisch rijden.

De nieuwe ID.3 is met andere woorden verre van perfect. Op sommige vlakken heeft Volkswagen te hoge verwachtingen gewekt, waardoor teleurstellingen op de loer liggen. De enorme revolutie die VW aankondigde moeten we met een korreltje zout nemen, want heel veel vooruitstrevender dan andere elektrische modellen zoals de Hyundai Kona of de Tesla Model 3 is hij niet. Maar, hoewel het vrij bizar is dat de ontwikkeling van een compleet afgeronde elektrische auto blijkbaar te veeleisend was voor één van de grootste automakers ter wereld, legt Volkswagen met deze auto wel een mooie fundering voor een succesvolle elektrische toekomst. De ID.3 is een erg prettige elektrische auto en wordt, als het goed is, door de jaren heen alleen maar beter.