In het particuliere onderwijs gaat alles anders: ‘Sommige ouders verhuizen zelfs voor onze school’

Als Dean (7) en Janna (9) tegelijk griep krijgen, dan blijft hun school dicht tot een van de twee weer is opgeknapt. Basisschool Dolomiet in Berg en Dal, gehuisvest in een oud verzorgingshuis, heeft op dit moment twee leerlingen. ,,Er is een derde op komst”, zegt Regine Gijben vrolijk. ,,Er komt een meisje proefdraaien.” 

De particuliere IBBO basisschool (IBBO staat voor Ik Ben Bewust Onderwijs) die Gijben heeft gesticht, is aan zijn vierde schooljaar bezig. Leerkrachten heten hier begeleiders en er zijn er altijd twee aanwezig. Dean en Janna zijn bofkonten. Ze krijgen een-op-een les. 

Kom daar maar eens om in onderwijsland. Dat wordt al jaren geteisterd door het lerarentekort, waardoor een eigenlijk al gepensioneerde meester reken- en taalles geeft in de deuropening van zijn lokaal, zodat hij ook nog een oogje kan houden op een tweede groep. Want het is dát, of allemaal weer naar huis.

Of Dean en Janna niet af en toe hartstikke kriegel worden van al die aandacht? Je omdraaien en even iets uitvreten met je achterbuurman, is er niet echt bij zo. Gijben denkt even na. ,,Nee. Daar merk ik niks van. Maar als de ene er niet is, dan vindt de andere dat één dagje nog wel leuk, maar daarna niet meer.”

Dan lopen de twee schoolgenootjes de stiltekamer binnen voor het ritueel waarmee ze de dag op Dolomiet afsluiten. ,,Hé, papa staat al buiten”, zegt Janna opgetogen, maar toch gaat ze vijf minuten rustig in de cirkel staan. Naast Dean die al waarschuwt dat hij veel wil vertellen over de apotheek die ze net hebben nagespeeld in de les over hulpdiensten.