Jeanette had meer verstand van verzekeren maar wilde ook eens aan de andere kant kijken. En toen kwam corona

U wordt begin 2019 directeur/bestuurder van Stichting Samen Zorgen. De verhuizing van verpleeghuis De Hoge Hof van Herveld naar Andelst in 2021 vraagt de volle aandacht. En toen kwam opeens corona...
,,Ja, dan moet je wel even schakelen. Je staat opeens zeven keer 24 uur per etmaal aan. Je krijgt vragen waarop je geen antwoord kan geven, want je hebt niet eerder met corona te maken gehad.

Je kunt het effect ervan op de organisatie, medewerkers, vrijwilligers, bewoners van de locaties en andere cliënten niet inschatten. Het was voor ons allemaal spannend en nieuw. Er lagen geen draaiboeken klaar waarop je kon terugvallen.”

Wat was voor u het moeilijkste moment in het eerste jaar?
,,Toen wij de deur op slot moesten doen. Bewoners van onze twee verpleeghuizen in Heteren en toen nog Herveld mochten geen bezoek meer ontvangen. Dat raakte ons allemaal. Daardoor is wel de relatie tussen de cliënten en de medewerkers verder versterkt.

Er werden meer persoonlijke gesprekken gevoerd. De medewerkers waren de enigen die fysiek aanwezig waren. Ik ben zelf ook met koffie rondgegaan en heb praatjes gemaakt met bewoners. Ik wilde weten hoe het met hen ging en hoe zij de tijd door kwamen.

Je hebt opeens gesprekken met hen die je anders minder snel zou voeren. Wat mij opviel was dat bewoners aangaven dat ze zich niet zozeer eenzaam voelden, maar wel dat ze hun kinderen en kleinkinderen misten.”

U heeft jarenlang in de wereld van de zorgverzekeraars gewerkt. U kiest nu voor een functie bij een zorgaanbieder. Wat was daarvoor de aanleiding?
,,In wil aan de andere kant van de tafel zitten. Met de kennis die ik in zestien jaar heb opgedaan. Ik voelde dat de ouderenzorg mij steeds meer begon te trekken. Ik sta nu letterlijk heel dicht bij de cliënten. Dat spreekt mij aan.

Ik krijg nu elke dag cadeautjes. Elke glimlach die ik op het gezicht van een van onze cliënten zie beschouw ik als een cadeautje. Als een blijk van waardering voor de manier waarop wij hun leven bij ons waardevol proberen te maken.”

Wat is daarbij in uw ogen het belangrijkste wat u voor de bewoners kunt doen?
,,Ervoor zorgen dat een bewoner het gevoel heeft alsof hij thuis woont. Wij gaan daarin ver. De regie ligt bij de cliënt zelf. Wij kijken ook naar wat hijzelf nog kan. Waar en indien mogelijk helpt een bewoner met de tafel afruimen of hij brengt een fles zelf naar de glasbak.

Maar een bewoner bepaalt ook zoveel mogelijk hoe laat hij opstaat, waar en met wie hij eet en hoe laat. De praktijk wijst uit dat mensen toch graag gezamenlijk de warme maaltijd om bijvoorbeeld 12.00 uur nuttigen. Dat is prima.

Maar als iemand om 14.00 uur wenst te eten, dan is dat mogelijk. Net als thuis. En hij kan kiezen wat hij eet. Dat evalueren wij geregeld. Als blijkt dat bewoners vaker behoefte hebben aan pasta’s, dan nemen wij dat in de toekomst mee.”

Ondanks corona is de verhuizing van De Hoge Hof doorgegaan. In Andelst staat nu verpleeghuis  Andalhof. Ondertussen bent u druk bezig met een nieuwe woonzorglocatie in Driel. Hoe is de band met Driel tot stand gekomen?
,,Op grond van de wensen en behoeften van de bewoners van Driel is een projectontwikkelaar op zoek gegaan naar een zorgaanbieder die daaraan voldoet. En dat waren wij. Daar zijn we best trots op. We hopen daar in het eerste kwartaal van 2023 de eerste bewoners te kunnen ontvangen. Er komt een verpleeghuis voor 32 bewoners met dementie. Verder komen er in Driel woningen voor mensen die nog geen zorg, lichte of zwaardere zorg nodig hebben en gaan we hier dagbesteding aanbieden.”