Jij voelde je zo intens alleen, terwijl anderen op de balkons zongen

Beste jij,

De afgelopen weken waren mijn gedachten heel veel bij jou. Alleen in dat huis, opgesloten met de persoon waarvan je houdt, of waar je afhankelijk van bent, of toe veroordeeld. Jij voelde je zo intens alleen, terwijl anderen op de balkons zongen. Je las wanneer je kans had, dat sommigen het zo heerlijk vonden, deze zee aan tijd om een nieuwe hobby op te pakken, ze schreven dat de wereld nooit meer hetzelfde zou worden, dat de natuur ons een boodschap zond, dat de contacten met naasten nog nooit zo saamhorig waren geweest. De anderen waren bang, maar niet zo heel erg. Zoiets maak je nooit meer mee, fluisterden ze soms opgetogen. Of ze hielden in de gaten of iedereen zich wel aan de regels hield. Maar wie hield jou in de gaten? Alleen die ene persoon met wie je plots dag en nacht opgesloten zat.