Monica en Stathis Georgiadis liggen in bed en worden wakker van het klepperende raam in de slaapkamer. De wind beukt erop los. Grasgerinkel klinkt in de wijk. Krakend hout klinkt. Het is na twee uur, midden in de donkere, maar vooral onstuimige nacht. Stathis staat op, gaat kijken en wil het raam dicht doen. Twee tellen later krijgt Stathis een dakpan tegen zijn hoofd. Die vliegt door de ruit heen. De Tornado van Barendrecht heeft zojuist toegeslagen. ‘Mo, Mo, Mo! Bel 112! Ik ben aan het bloeden!'