‘Leef elke dag met de dood voor ogen, ga ’s avonds niet slapen met ruzie’

Het kan echt: doodgaan van verdriet. Al een tijdje hield deze vraag me bezig. Je hoort het weleens. Een oude vrouw overlijdt zes dagen na haar man met wie ze 60 jaar was getrouwd. Een moeder van een gestorven volwassen gehandicapte zoon volgt hem binnen twee maanden. De Vlaamse rouwexpert Manu Keirse legt uit hoe dat kan: rouw is stressvol en vergt veel van je lichaam. Het is niet alleen een emotionele, maar ook een fysieke inspanning. Ben je al verzwakt op het moment dat de rouw je overvalt, dan kun je er letterlijk aan bezwijken. ,,Ik spreek altijd van rouwarbeid”, vertelt hij in zijn werkkamer in een prachtig huis aan een meertje nabij Brussel. ,,Bij elke arbeid horen taken. Je moet aan het werk.” Op de bank liggen treuren tot de droefenis voorbij is, werkt dus niet volgens deze klinisch psycholoog. Hoe pijnlijk ook, wie het overkomt, zal aan de bak moeten.