In twee publicaties die vandaag verschijnen bewijzen de Rotterdamse onderzoekers voor het eerst dat vitamine K invloed heeft op de mate van artrose. Uit onderzoek blijkt dat mensen die bepaalde bloedverdunners slikken een 2,5 keer grotere kans op slijtage hebben. Die medicijnen remmen de hoeveelheid vitamine K in het lichaam. Diezelfde vitamine K is nodig om het kraakbeen in gewrichten soepel te houden. ,,Patiënten die die bloedverdunners slikken hebben ook ernstiger artrose. Zo erg dat sommigen een nieuw gewricht nodig hebben. Dat wil je natuurlijk zo lang mogelijk uitstellen’’, zegt onderzoeker Cindy Boer van het Erasmus MC.

In Nederland hebben ongeveer een miljoen mensen last van artrose, een chronische gewrichtsziekte waardoor patiënten veel pijn kunnen krijgen. Artsen kunnen de ziekte niet genezen. Patiënten krijgen pijnmedicatie of uiteindelijk zelfs een nieuw gewricht, zoals een heup of knie.

Hoewel bepaalde bloedverdunners de klachten erger maken, slikken zo’n 244.000 mensen dergelijke medicijnen. Sinds een aantal jaar zijn er andere bloedverdunners op de markt die de aanwezigheid van vitamine K in het lichaam níét remmen. ,,Juist veel ouderen gebruiken nog oude bloedverdunners, omdat het lastig kan zijn van medicijn te veranderen, maar het is wel iets waar artsen naar moeten kijken’’, adviseert Boer. Al is het niet zeker of patiënten géén gewrichtsschade hadden gekregen als ze de bloedverdunners niet hadden geslikt.

De wetenschappers willen nu onderzoeken of het slikken van meer vitamine K helpt tegen artrose. Ze hopen op een groep patiënten te kunnen testen. Boer: ,,In Amerika is het gebruikelijk om na de vervanging van een knie bloedverdunners toe te dienen die vitamine K remmen, maar dat is dus helemaal niet handig. Dan loop je een nog groter risico om ook artrose in de andere knie te krijgen. We hopen vitamine K te kunnen gebruiken om artrose tegen te gaan of te vertragen.’’

Uit het onderzoek blijkt dat 40 tot 60 procent van de ouderen een tekort aan vitamine K heeft. Overigens spelen bij artrose meer factoren mee, zoals de genen en overgewicht.