Natuurlijk, geen weldenkend mens zou nu nog een enorme, vervuilende staalfabriek neerzetten midden tussen de woonwijken. Maar zo is het niet gegaan. De staalfabriek stond er eerst, sinds 1918. Daarna pas groeiden de dorpen in de buurt als kool: met werknemers. Hierin is Tata Steel, voorheen Corus, voorheen Hoogovens, niet uniek. En in de vervuiling ook niet. Dat het zo vaak over Tata gaat, afgelopen donderdag dus ook in de Tweede Kamer, komt vooral doordat het bedrijf zo groot is. Maar Tata staat symbool voor een ontwikkeling die je ook elders in Nederland ziet: bedrijven die lang als banenmotor werden gevierd, worden steeds meer of zelfs allereerst als een probleem voor de volksgezondheid gezien.