,,De eerste keer dat ik Robert zag, afgelopen zomer, zat hij gebukt een graf te verzorgen en keek omhoog toen hij mij zag. We groetten elkaar beleefd. Ik dacht meteen: wow, wat een goed verzorgde heer. Een echte knapperd. Maar vanwege de entourage stond ik mezelf niet toe om goed naar hem te kijken. Aan de andere kant: hoe mooi is het om elkaar te treffen binnen gedeeld verdriet. Hoe ongemakkelijk dat ook voelt, want je bent allebei bezig met je eigen smart.