Soms schrijf je een column en zie je direct in je mailbox dat-ie een snaar raakt. Het stukkie van vorige week met de titel ‘je mond houden’ was er zo een. Ik vertelde dat je er als opstappend werknemer aan moet wennen om je mond te houden. Niemand zit nog op jouw raad te wachten. Voor de duidelijkheid: terecht! Toen ik ooit begon zat ik ook niet te wachten op de wijsheden van mensen die me voor waren gegaan. Ik weet hoe het gaat. Je luistert, je knikt en je denkt: als je het zo goed weet moet je hier maar gaan zitten. En overigens: de wereld is alweer twintig jaar verder, meneertje.

Toch citeer ik ter leringh ende vermaeck uit een paar brieven: ‘Wat komt dat stukje in de krant over je mond houden mij bekend voor. Ik zit op dit moment in zo’n fase! Mijn nieuwe teamleidster wil heel graag van mij af. Alleen duurt dat nog één jaar. Voor mij wordt dat denk ik een lastig jaar en voor haar ook, haha. Maar ik ga het wel redden.’ Omdat ik erg van het compromismodel ben, heb ik meneer geantwoord: ‘Wees aardig voor d’r. Ze kan er ook niks aan doen. We zijn allemaal jong en druistig geweest.’

Een ander schrijft: ‘Zo herkenbaar. Ook voor mij was het vanzelfsprekend om me de laatste maanden voor de volle 100 procent in te zetten. Dus nam ik tot het laatst actief deel aan werkoverleggen. Maar niet alle collega’s konden daar begrip voor opbrengen. Het regende opmerkingen: ‘Wat maak jij je nog druk.’ ‘Jij gaat toch weg of heb je soms bijgetekend?’ ‘Als ik zou stoppen met werken, kwam ik nooit meer op een werkoverleg.’

En nog eentje dan: ‘Vanmorgen je stukje gelezen en direct kwam weer naar boven hoe moeilijk het is om je mond te houden. Na 30 jaar officemanager te zijn geweest, ging ik met 62 jaar met vroegpensioen. Ik had een zeer capabele opvolgster ingewerkt. En inderdaad gebeurde het: op mijn mening werd geen prijs meer gesteld. Gelukkig zou ik nog maar drie maanden meewerken, maar dat waren de langste drie maanden van die dertig jaar dienstverband.’

Ik heb overigens, ik zeg het maar even, een heel hartelijke verhouding met mijn baas. We genieten erg van zulke reacties. 

Reageren: frankpoorthuis@dpgmedia.nl