Venezolaan met één been loopt voor gehandicapte dochter door heel Zuid-Amerika

De voormalige buschauffeur raakte bij een aanrijding in 2013 een been kwijt. Bij datzelfde ongeluk verloor ook zijn dochter een been. Tot overmaat van ramp maakte de economische en politieke crisis in Venezuela het dagelijks leven van de familie Aranda steeds moeilijker. 

Om aan de negatieve spiraal te ontsnappen, gooide Yeslie vorig jaar het roer radicaal om. Hij besloot aan een wandeltocht te beginnen dwars door Zuid-Amerika: op één echt been, en één kunstbeen. ,,Om mijn dochter en landgenoten te inspireren, dat ondanks alle tegenslagen er nog van alles mogelijk is.’’ 

Met nog geen dertig euro op zak startte hij in Venezuela aan een reis vol gevaren en ontberingen: in Colombia trok hij bijvoorbeeld door een gebied waar de rebellen van de FARC nog steeds actief zijn. Ook de elementen spelen een belangrijke rol: sneeuw, hoosbuien, kou en hitte maken van de onderneming een ware slijtageslag. 

Via Peru, Ecuador en Bolivia zakte hij af naar de zuidpunt van Zuid-Amerika. Met de verkoop van armbandjes probeert hij zijn reis te bekostigen. Dat is niet makkelijk, maar onderweg vindt de Venezolaan veel compassie en bewondering. ,,Als ik vertel waar ik mee bezig ben, zijn mensen vaak bereid me te helpen met eten, onderdak, een donatie of advies. Daar ben ik enorm dankbaar voor’’, aldus Yeslie. 

Tijdens zijn reis komt hij ook veel landgenoten tegen, die de hoop op een normaal leven in Venezuela hebben opgegeven. In de hele regio worden de Venezolanen opgevangen, maar niet ieder land is bereid om de tienduizenden vluchteling op te vangen. 

Zo heeft Chili recent een visumplicht ingevoerd. Dat betekende voor Yeslie dat hij daar niet welkom was, omdat hij niet kon bewijzen dat hij slechts op doorreis was. ,,De autoriteiten waren bang dat ik het land niet meer zou verlaten.’’ 

Ondanks zijn prothese probeert Yeslie zoveel mogelijk te wandelen. Alleen als de omstandigheden dat onmogelijk maken of omdat de afstand tussen twee overnachtingsplekken te groot is, lift hij een stukje of reist hij met het openbaar vervoer. 

Aranda, die gefascineerd is door treinen, stapte voor het eerst van zijn leven aan boord van een trein in Bolivia, die over de enorme zoutvlaktes van Uyuni rijdt. ,,Een onvergetelijke ervaring’’, aldus de Venezolaanse wandelaar. 

Ook de aankomst in Ushuaia, de meest zuidelijke stad ter wereld, was voor Yeslie een hoogtepunt. ,,Daar kon ik echter niet wandelend heen, omdat er geen weg loopt van het Argentijnse vasteland naar Vuurland waarop Ushuaia ligt. Dat moest dus helaas per vliegtuig’’. Yeslie is ondanks het afleggen van duizenden kilometers zijn gevoel voor ironie in ieder geval nog niet verloren.

Toch vormen ook grote steden, zoals Buenos Aires, een uitdaging. ,,Met het karretje waarmee ik mijn bagage draag, kan ik niet zomaar overal de straat op, of met het openbaar vervoer reizen. Ik moet dus goed plannen hoe ik me in de stad beweeg.’’ Toch heeft de tussenstop in Buenos Aires weer andere voordelen. In Las Violetas, een van de mooiste cafés van de stad, geniet de wandelaar nu van een goede kop koffie. Ook heeft hij tijdelijk onderdak gevonden in een huis. Dat slaapt toch net wat prettiger dan in een tentje.  

Toch wil Yeslie door. Na ruim een jaar onderweg te zijn, wil hij zijn uitdaging afmaken. De route naar huis loopt via Paraguay, Uruguay, Brazilië, Suriname en de Guyana’s terug naar Venezuela. Dat is zeker niet de kortste route, maar dat geeft niet: ,,Ik wil nog de watervallen van Iguazú zien, een van de wereldwonderen van de natuur.’’

Alleen over de etappe in Brazilië maakt Yeslie zich nog een beetje zorgen: ,,Dwars door het oerwoud, dat zie ik niet zitten.’’ Hij werkt dan ook aan een alternatieve route via de kust. Want hij verlangt naar Venezuela. ,,Ondanks de problemen in mijn land wil ik hier niet blijven. Het weinige dat ik heb, heb ik in Venezuela. En ik ben ervan overtuigd dat het ooit weer goed komt met mijn land.’’ 

Wie de tocht van Yeslie Aranda op de voet wil volgen, kan terecht op zijn Instagrampagina: @todasuramericaenunapierna