Nederlandse pelgrim (83) na twee jaar moe gelopen en op zoek naar lift richting huis

,,Help een pelgrim op een hedendaagse manier”, kopt Le Républicain boven het artikel over de Nederlandse tachtiger. Op de bijbehorende foto is een ogenschijnlijk veel jongere man te zien met een camelkleurig baseballpetje, halflang grijs haar, trainingsoutfit met fluorgroene accenten en wandelgympen. Hij staat langs de D933 (departementale weg) tussen Seyches en Miramont-de-Guyenne, zijn beide handen geklemd om de u-vormige constructie van een rode driewieler met daarop een witte polyester kist.

,,Het is altijd hetzelfde liedje in Frankrijk’’, gromt de Nederlander in het Engels tegen de Franse verslaggever. ,,In België en Nederland heb ik nooit problemen om een lift te vinden, maar hier neemt niemand me mee.’’

Het artikel eindigt met het verzoek aan gemotoriseerde weggebruikers hun hart te laten spreken. ‘Wie deze man tegenkomt en beschikt over een grote kofferbak of, nog beter, een busje: help hem dan zijn thuisreis te verkorten. U zult een boeiende reisgenoot krijgen’, leest het.

Zijn dochter Anita moet lachen als deze site haar belt voor meer uitleg. ,,Ons vader in een Franse krant? Hoe heeft hij dat nu weer klaargespeeld zonder één woord Frans te spreken? Ik had hem gisteren nog aan de lijn, maar hij zei niets over een oproep in de media. Ik vermoed dat hij dit in gebarentaal heeft laten regelen door andere mensen.’’

Het verbaast de Brabantse niets dat haar vader geen lift krijgt. ,,Het probleem is zijn karretje. Dat mag niet mee de bus of trein in. Hij stalde het de afgelopen jaren ergens als hij tussen zijn pelgrimstochten door even naar huis wilde, maar nu moet en zal dat karretje met al zijn spullen mee naar Nederland. Dit omdat zijn vrouw in maart overleed en hij voorlopig wel even genoeg bedevaartroutes heeft gelopen.’’

Oud-judoka en duurloper Van der Pas liep de afgelopen twee jaar vanuit Oisterwijk de zogenoemde camino naar Santiago de Compostella in het noordwesten van Spanje om daarna koers te zetten naar bedevaartsoord Fátima in Midden-Portugal. Van daaruit is hij nu onderweg naar Nederland.

De krasse knar belt regelmatig met het thuisfront. Dat vreesde in juni vorig jaar het ergste toen hij opeens niets meer van zich liet horen. Hij was toen nog 40 kilometer verwijderd van Fátima. ,,We waren ervan overtuigd dat hem iets ergs was overkomen’’, zegt dochter Anita terugblikkend. ,,Ons vader loopt het liefst half op of vlak naast de snelweg. Dat moest een keer fout gaan, redeneerden we.’’

De vrouw en drie dochters van Van der Pas verspreidden een opsporingsbericht, maar hun vrees bleek ongegrond. Na twee weken hing Joop doodleuk weer aan de lijn. ,,Ons vader zei dat hij geen zin had gehad om te bellen en dat er bovendien ook niks te melden was geweest’’, herinnert Anita zich.

Ze noemt haar vader een ‘aparte’ man die zijn jeugd doorbracht in een weeshuis en bij pleeggezinnen. Vermoedelijk daardoor begon hij te zwerven. ,,Dat vindt ons vader prachtig vanwege de mensen die hij ontmoet. Aanvankelijk ging hij om de paar jaar op pelgrimstocht, maar nu maakte hij voor het eerst twee van die tochten achter elkaar.’’

Bellen met Van der Pas is lastig, zegt de dochter. ,,Als ik hem bel, neemt hij nooit op. Hij hoort zijn mobieltje niet overgaan en weigert een gehoorapparaat te dragen. Ons vader is zó eigenwijs.’’

De familie hoopt dat Van der Pas volgende maand terug in Oisterwijk is. ,,Dan wordt hij 84. Een speciale dag omdat het zijn eerste verjaardag zonder zijn vrouw is.’’