Actie van BN'ers legt kloof tussen Nederlanders goed bloot
Özcan Akyol schrijft drie keer per week over wat hem bezighoudt.
Delen per e-mail
De metaforische grachtengordel, voor zover die bestaat, legde gisteren per ongeluk heel goed bloot hoe ver Nederlandse burgers van elkaar af kunnen staan. Tweehonderd zelfbenoemde ‘influencers’, een modewoord voor iemand met meer dan duizend Facebookvrienden, bundelden de krachten en gingen als een guerrillabeweging tekeer tegen iedereen met een afwijkende mening.
Op social media poseerden Bekende Nederlanders uit Amsterdam in een T-shirt met daarop de tekst: ZWARTE PIET IS RACISME. Deze campagne, groots opgezet en weinig subtiel van karakter, moet ervoor zorgen dat er iets van bewustzijn ontstaat bij de mensen die het traditionele uiterlijk van de knecht – zwart, dikke lippen, kroeshaar, gouden oorbellen – hartstochtelijk verdedigen.
Wellicht oogst de actie applaus onder gelijkgestemden, maar bij mij werkte ze vooral op de lachspieren. Dat had in de eerste plaats te maken met de enorme pretentie van een meerderheid van de deelnemers. Het was me namelijk op geen enkele manier duidelijk waarom sommigen van zichzelf dachten dat ze Bekende Nederlanders waren. Dat moeten ze elkaar in de kroeg hebben aangepraat.
Een aantal brult zonder gêne vanuit de periferie van de hoofdstedelijke kunstwereld dat iedereen zich moet aanpassen
Een aantal brult zonder gêne vanuit de periferie van de hoofdstedelijke kunstwereld dat iedereen zich moet aanpassen. Deze aanmatigende houding zorgt ervoor dat de vervreemding almaar toeneemt – precies het tegenovergestelde van wat de initiatienemers beogen. De glamourachtige foto’s zijn wellicht leuk en herkenbaar voor de verspreiders, maar anderen kunnen zich er totaal niet mee vereenzelvigen.
Het is preken voor eigen parochie. De marginale schrijvertjes, eeuwige b-acteurs en notoire ruziezoekers gaan niemand op nieuwe gedachten brengen door met minachting het latente racisme van anderen aan te kaarten. Ze zijn losgezongen van de realiteit.
Het enige wat zij bewerkstelligen, is dat afkeer van de progressieve mediafiguren zienderogen toeneemt. Ik merk het aan mezelf: hoewel ik zie dat ze in essentie voor iets goeds strijden, wil ik er op geen enkele wijze mee te maken hebben.
Wie op een beetje empathie van de ander rekent, doet er goed aan zich ook in hem te verplaatsen. Dat is duidelijk niet gebeurd door de mensen achter deze nieuwe actie. De afstand tussen verschillende bevolkingsgroepen werd de afgelopen jaren groter. Door deze onlinecampagne zal daar geen verandering in komen. Misschien is het tegendeel zelfs waar.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUM
column Rob Berends Drie goede voornemens voor de overheid, want er ging in 2020 zoveel mis
Ja, ik heb net als u een pesthekel aan goede voornemens. Overdreven gedoe, alleen maar bedoeld om indruk te maken op de buitenwereld. Dat ik me heb voorgenomen om een maand lang geen alcohol te drinken en chips te eten - zelfs geen cheese onion, snik - houd ik daarom geheim. Wie wél goede voornemens zou moeten maken, is onze overheid. Er ging in 2020 zoveel mis dat het daarvoor hoog tijd is. -
Column Diana van Houten Thuisonderwijs
Ik hoor het luid om mij heen: het gemopper van ouders die in deze periode van lockdown thuis moeten werken én daarnaast hun kinderen thuis hebben omdat ook de scholen dicht zijn. Ouders die geacht worden een volle dag te werken, maar die tegelijkertijd hun kroost moeten ondersteunen bij het volgen van afstandsonderwijs. -
PREMIUM
column thomas verbogt Als je iets niet bent, kun je nog een heleboel wél zijn
Een hokjesdenker ben ik niet. Ja, toen ik puber was, maar dat ben ik al een tijd niet meer, misschien nog een beetje, maar te weinig om mensen in hokjes te plaatsen. Zo ben ik ook niet opgevoed, maar ja, in je puberteit trek je je weinig van je opvoeding aan. -
PREMIUM
COLUMN Te hopen dat experts een betere antenne ontwikkelen voor gevolgen van hun openbare debatjes
Özcan Akyol schrijft drie keer per week over wat hem bezighoudt. -
PREMIUM
column De aanpak van de pandemie is belangrijk, maar mag niet gebruikt worden als bliksemafleider
Nynke de Jong schrijft drie keer per week over wat haar bezighoudt.
-
PREMIUM
Column Irene van der Aart Mijn moeder wilde begraven wilde worden, omdat ze geboren is op het kerkhof in Bergen op Zoom
Ik was met mijn schoonzus bij het graf van mijn moeder. Het lag er netjes bij: er was duidelijk net geschoffeld. Ook stond er een zwart bordje met haar naam, geboorte- en sterfdatum. We vroegen ons af wie dat er neerzette: mijn zus had er niets over gezegd. -
PREMIUM
Column Thomas Verbogt Uit huis verdreven kerstbomen altijd een wat tragische uitstraling
Hier stonden eergisteren al behoorlijk wat kerstbomen op straat. Hoe zat het ook alweer? Moest het niet vandaag? Op Driekoningen? Ik vond het zondag wel mooi geweest. Ineens is zo’n boom een obstakel dat er met al die versiering aanstellerig uitziet. -
PREMIUM
Column Irene van der Aart Liefde overwint geen ziektes, anders zouden onze geliefden nog leven
Toen ik hoorde dat ook ik corona had, dacht ik: ‘Als Boer maar niet benauwd wordt’, en: ‘Als we maar geen extra druk veroorzaken op de zorg’. Daarna zei ik: ‘Nu we in quarantaine zitten, kunnen we mooi de koelkast schoonmaken’.
25 reacties
Nulnul
Marion B³chner
Anoniem
Jan Meurs
Boxy