Babyboom onder edelherten is aanstaande

Blijkens de rondbuikige hinden die ik deze week in hun eentje zag lopen, is de geboortegolf nu aanstaande. Ondanks klimaatextremen tikt de biologische klok door: aanstaande moeders zijn op zoek naar een geborgen plek waar spoedig hun amper twaalf kilo wegende kalf het licht zal zien en zich wiebelig zal pogen op te richten.

Geen sinecure wanneer je beseft dat het kleintje ondertussen door moeder van top tot teen stevig wordt droog gelikt. Die grondige droogbeurt is vitaal, want die zorgt tevens voor een massage van de organen en het darmstelsel. Eenmaal stevig op de poten staande doet het kalf wat zijn klasse in het dierenrijk past: de moedermelk wordt goed verteerd.

Hoewel de pasgeborene de hinde al na enkele uren goed kan volgen, zal het in de eerste levensdagen slechts korte uitstapjes met haar maken. Ook kraamvisites zijn er nog niet bij, want afzondering van de roedel is voor een hertenkalf van levensbelang om een hechte band op te bouwen.

Hinde en kalf moeten elkaar goed verstaan, want eenmaal in roedelverband levend moeten zij elkaar bij noodsituaties snel kunnen vinden. Daarom wordt het kalf ‘afgelegd’. De hinde dwingt hem te (blijven) liggen; zijn superieure camouflage maakt hem vrijwel onvindbaar voor belagers.

In druk bezochte wandelgebieden kan ‘Bambi’ – naast een pad ‘afgelegd’ – soms voor verlaten worden aangezien, maar niets is minder waar. De hinde verplaatst zich doorgaans niet ver van haar kalf en staat op een plaats vanwaar zij het, en mogelijk gevaar, goed kan ruiken. Hondenbezitters, houd uw viervoeter dus aangelijnd.

Na ruim een week volgt het kalf de hinde vaker naar de wildweiden en breekt de tijd van socialisering met soortgenoten aan. Een nieuwe generatie edelherten die dartelt op een wildweide: ik kan haast niet wachten.