Edese militair krijgt dapperheidsonderscheiding

Van Velsen redde het leven van vijf mannen, maar blijft er zelf nuchter onder. "Achteraf denk je wel: het is een wonder dat we daar heelhuids vanaf gekomen zijn."

Tijdens zijn uitzending naar Afghanistan breekt brand uit in een observatiepost in Chuto, nabij het basiskamp in Dew Rawod. Het vuur verspreidt zich snel en een van de voertuigen vat vlam. "De wagen zat tjokvol met munitie en ontplofte. Daarna gingen ook twee andere voertuigen de lucht in." Toen vervolgens ook de munitiebunker ontplofte, was volgens Van Velsen het hek van de dam. "Het was net Enschede in het klein. De granaten vlogen in het rond."

Op dat moment bevindt Van Velsen zich op een post aan de overkant, gescheiden van de brand door een rivier. "We wisten niet of er mensen in het huis waren, maar we vreesden het ergste." Met een groep van zeven militairen probeert hij de rivier over te steken. "We wilden met een voertuig naar de andere kant, maar de locals die ons altijd met de boot overzetten, waren er niet. Ik besloot naar de overkant te zwemmen."

Daar aangekomen hoort de Edenaar dat er zich vijf personen in de vlammenzee bevinden, onder wie drie militairen uit zijn peloton en een Afghaan. Van Velsen aarzelt geen moment, trekt een scherfvest aan, zet een helm op en stapt naar binnen. "Ik hoorde de munitie fluiten. Toch heb ik niet getwijfeld. Op zo'n moment denk je verder nergens aan."

Nog nat van de zwemtocht loopt Van Velsen door de vlammen. Terwijl de munitie hem om de oren vliegt, zoekt en vindt hij het vijftal. Alleen de Afghaan is door rondvliegende scherven verwond, de rest is op enkele lichte brandwonden na ongedeerd. "Toen ze mij zagen, ontstond er weer een beetje hoop. Ze hadden al afscheid van elkaar genomen." De Edenaar weet hen voldoende moed in te praten om samen naar buiten te rennen.

Op zijn laptop laat hij enkele filmpjes zien van de brand. Metershoge vlammen komen uit het gebouw, onder begeleiding van het geknal van ontploffende munitie. Plots een grote knal als een antitankgranaat explodeert. "Op dat moment waren we nog binnen."

Terugdenken aan deze dag doet de nuchtere Van Velsen zelden. "Ik ben er niet veel mee bezig. We zijn er goed vanaf gekomen, that's it." Toch was er ook een emotioneel moment, bij het weerzien met zijn pelotoncommandant de volgende dag. "Dan besef je wel even hoeveel geluk je hebt gehad."

Zijn pelotonscommandant is een van degenen die de Edenaar hebben voorgedragen voor een dapperheidsonderscheiding. Met succes, want op 7 oktober krijgt Van Velsen door Eimert van Middelkoop, minister van Defensie, het Kruis van Verdienste opgespeld.