Het krentenboompje, een gewenste exoot?

Dit is het krentenboompje, in de 17de eeuw ingevoerd vanuit Noord-Amerika naar Frankrijk, en vandaar in de 19de eeuw wijder verbreid in Europa. Het boompje is zo succesvol dat hij jarenlang als Drents krentenboompje in de flora stond.

Maar zijn herkomst werd weer naar de voorgrond gehaald en de soort werd omgedoopt tot Amerikaans krentenboompje. Volgens een alweer wat ouder standaardwerk uit de jaren 80, de Oecologische Flora, kan de soort plaatselijk inheemse soorten zoals lijsterbes en vuilboom verdringen. 

Ik zie daar niets van in onze Veluwse bossen. Bijna altijd zie je verspreid een struik, die dan juist prachtig afsteekt tegen de echt groene andere boomsoorten. Deze krent is wel een allemansvriendje. De bloemen trekken veel bijen en zweefvliegen, en al in juli/augustus komen de paarsrode bessen. Die zijn ook voor mensen prima te eten, en je kunt ze drogen en gebruiken als krenten. 

Maar meestal zijn de vogels je voor, ze zijn dol op deze eerste bessen van het jaar. Daarbij vallen rijpe bessen gemakkelijk af. Daarna volgt nog een mooie oranjerode herfstkleur van het blad.

Het merkwaardige is dat het Amerikaans krentenboompje in Amerika niet meer voorkomt. Hij is niet zozeer uitgestorven, hij is zoveel kruisbestoven door en verbasterd met verwante andere soorten, dat de oorspronkelijke soort is verdwenen. 

Zo snel kan de evolutie gaan. Ik weet niet of de naam Amerikaans krentenboompje als een eerbetoon aan de aldaar uitgestorven soort is bedoeld, of als een scheldnaam voor een exoot. Feit is dat de soort in Nederland zijn voortbestaan veilig heeft gesteld en meestal bescheiden natuur en stad opfleurt. 

Voor mij is het een gewenste exoot.