Kappen met curlinggedrag in Lunteren

Logisch toch? Zonder steentje geen pijn, zonder controleur geen boete en als er geen boom staat, kun je er ook niet tegen aanrijden. Geen speld tussen te krijgen. Voordeel: je hoeft je eigen gedrag niet aan te passen. Niet beter op te ruimen, geen geld in de meter te gooien en niet voorzichtiger te rijden.

En zo stel ik me voor hoe de mysterieuze bomenvellers naar de Westzoom in Lunteren reden. De rondweg waar je links en rechts wordt ingehaald als je je houdt aan de maximumsnelheid van 50 kilometer per uur. Voor de derde keer was er iemand in de bocht tegen een boom gereden.

Oplossing: weg met die boom! En zo gingen ze aan de gang met de kettingzaag, en niet veel later lag de wilg. Gevolgd door een tweede exemplaar, enkele dagen later. Als helden vertrokken ze weer. Problem solved.

Maar eind januari zagen ze de sloot ernaast, waar je je autorit ook niet in wilt eindigen. Dus besloten ze die te dempen. Was even wat werk en kostte vele kubieke meters grond, maar alles voor de verkeersveiligheid hè. Daarna asfalteerden ze de gevaarlijke zachte berm.

Als laatste keken ze naar de andere weghelft: tegemoetkomend verkeer betekent de kans op botsingen, misschien frontaal zelfs. En dat wil je niet. Ze schilderden een pijl op het wegdek om aan te geven dat het vanaf nu eenrichtingsverkeer was. Hadden de automobilisten gelijk twee keer zoveel ruimte. 

Ze keerden tevreden huiswaarts. Als echte curlingouders, die liever alle obstakels uit de weg ruimen in plaats van het gedrag aan te passen.