De winter staat voor de deur en dat is in de natuur op veel plekken te zien. De trekvogels trekken richting het zuiden, waarbij de zomergasten plaatsmaken voor de wintergasten uit het nog hogere noorden. Met de korter wordende dagen en kouder wordende nachten gaat het insectenleven ook op pauze.

Tijdens een fietstochtje door het Binnenveld ontdekte ik links van mij boven een weiland een vrij forse libel. Zo laat in het jaar vallen er al veel soorten af die het logischerwijs kunnen zijn. Op zo’n soort plek in het open veld is er eigenlijk maar één soort die waarschijnlijk is: de zeer algemene paardenbijter.

Ondanks dat het al wel duidelijk was om welke libel het ging, stopte ik om te kijken en maakte ik met mijn telelens een foto. Totaal niet voorbereid op een enorme verrassing kon ik mijn ogen niet geloven. Op het schermpje van mijn camera stond geen paardenbijter, maar de zeer zeldzame zadellibel.

Ik zag haar maar heel kort en op grote afstand, maar het beeld staat op mijn netvlies én mijn camerasensor gebrand.

De soort is dit jaar nog amper gezien in Nederland en de laatste waarneming is alweer van weken geleden. Daarbij moet ik natuurlijk benadrukken dat het jaar nog niet voorbij is. De soort komt uit Zuidoost-Europa en Noord-Afrika, waar de soort het hele jaar door te zien is, en waait soms met de wind mee naar noordelijker landen. 

In 2019 was de laatste grote influx van deze subtropische soort. In dat jaar zag ik de soort al op meerdere plekken, waaronder twee keer in de omgeving van Wageningen. Ook in oktober 2018 waren er veel waarnemingen. 

Daarvoor werd de zadellibel slechts heel incidenteel en in lage aantallen gezien. Dat bevestigt ook het beeld dat de zadellibel profiteert van de klimaatverandering. Wanneer zal de volgende stroom zadellibellen komen?