Oud-wethouder en bevlogen Lo Cohen overleden; voormalig burgemeester schrijft In Memoriam

Louis Simon Cohen werd op 17 september 1945 geboren in Cuijk, waar zijn vader directeur van het postkantoor was. Hij studeerde theoretische natuurkunde aan de Rijksuniversiteit te Utrecht. In 1973 werd hij benoemd tot docent wis- en natuurkunde aan het Ludger College in Doetinchem. Later werd hij daar tevens schooldecaan. In 1998 werd hij vanuit de school gedetacheerd bij de Nederlandse Vereniging van Schooldecanen.

Van 1978 tot 1991 was hij lid van provinciale staten van Gelderland voor de PvdA en van 1994 tot 2002 was hij voor deze partij wethouder in Doesburg. Lange tijd was hij voorzitter van het 4/5 Mei Comité Doesburg en in die functie speelde hij een belangrijke rol bij de totstandkoming van het Vredesmonument. In het begin van de jaren ’80 vroeg hij hiervoor al de aandacht van het gemeentebestuur. Begin negentiger jaren was hij de stimulerende kracht achter de realisering van dit monument door de kunstenaar Jan Wolkers.

Op landelijk en provinciaal niveau was Lo Cohen actief in een groot aantal organisaties, met name op het gebied van onderwijs, welzijn, milieu en cultuur. Ook na zijn wethouderschap bleef hij zich -vanuit een grote betrokkenheid bij de stad- bemoeien met het wel en wee in Doesburg. ‘Een politieke waakhond vanuit de zijlijn’, karakteriseerde hij zichzelf.

Wanneer hij het niet eens was met zaken, die in Doesburg speelden, liet hij dat luid en duidelijk weten. Dat gold bijvoorbeeld voor de uitbreiding van het bedrijventerrein op de Verhuellweg en voor het samenvallen van de 4 mei-herdenking en de kermis, dit jaar. ,,Op die manier ben ik absoluut niet in staat te herdenken”, zei hij tegen het gemeentebestuur.

Lange tijd vervulde hij ook nog een aantal bestuursfuncties op lokaal niveau, zoals voorzitter van de Stichting Urgente Noden (SUN) Liemers-Achterhoek, voorzitter van de Brede Sociale Maatschappelijke Raad in Doesburg en lid van de raad van commissarissen van Woonservice IJsselland.

Toen hij in Doesburg wethouder was, beheerde hij zijn portefeuilles met veel kennis van zaken. Hij was, ondanks zijn groot gevoel voor humor, soms wat minder goed opgewassen tegen de harde politieke mores.

Doesburg verliest in hem een principiële, zeer integere stadgenoot met een groot maatschappelijk engagement.