Eén grote moestuin voor de stadsboerin en recensent Ellen Willems

Waar komt de passie voor voedsel vandaan?
,,Ik ben opgegroeid in een nieuwbouwwijk in Ommen. Allemaal buren met bloemperkjes om ons heen. Maar vader had bonenstaken in de tuin achter het huis en hield kippen. Hij was een natuurliefhebber. Je eigen eten produceren heb ik van hem. Een moestuin heb ik altijd leuk gevonden. Je stopt een zaadje in de grond en er groeit wat uit. Geweldig.’’

En koken?
,,De processen fascineren me. Wecken, fermenteren. Een witte kool in een pot met zout plaatsen en zo zuurkool maken. Gaat - van zaadje tot bord - één jaar over heen. Of mispels op gin en wodka zetten en zo je eigen borrel destilleren. Wat gebeurt er als je smaken samenvoegt? De techniek van het koken boeit me.’’

Van journalist die nieuwsverhalen schreef ben je recensent van restaurants geworden. Hoe ging dat?
,,De Gelderlander probeerde in 2014 alternatieve wegen in te slaan om naast het brengen van nieuws ook op een andere manier te ondernemen. Hieruit ontstond het concept 'Lekker’ en ik ging dat doen. Ik organiseerde evenementen met eten en wijnen en ging er boeken over schrijven. Later is het weer teruggebracht tot journalistiek werk: ik eet nu wekelijks een of twee keer met iemand - geen deskundige - in een restaurant en schrijf er reportages of recensies over.’’

Heb je genoeg verstand van koken om recensies te kunnen schrijven?
,,Dat vroegen zelfs collega's in het begin aan me. Ik moest bewijzen dat ik er wat van wist. Ik praat veel met koks, om van hun te leren. Volg ook workshops. Hier, bij de Stadsboerin op De Kruisberg,  wordt straks ook gekookt. Dan worden we zelf gerecenseerd.”