‘Het is zó stil in Doetinchem, dit is gewoon bizar’

Een vrouw op een scootmobiel komt de Grutstraat ingereden. Het is vijf voor negen, vijf minuten voor het ingaan van de veelbesproken avondklok. De Doetinchemse horecastraat – in normale tijden op zaterdagavond een aaneenschakeling van gezelligheid – is dan al compleet verlaten. Op deze mevrouw na dus. ,,Kan nog net!”, roept ze. ,,Ik woon om de hoek.”

Als de klok van de Catharinakerk negen keer slaat, is het hier helemaal leeg. Niet voor lang, want nog geen minuut later maakt een politiebusje een ronde om de kerk. Bij het zien van twee mensen – zonder hond – besluiten de agenten de Grutstraat in te rijden. Wie nu nog op straat is, moet daar immers een noodzakelijke reden voor hebben en die aan kunnen tonen.

De agenten stappen uit. Na een vriendelijk ‘goedenavond’ vertellen wij – verslaggever en fotograaf – het doel van onze aanwezigheid. Of we de benodigde werkgeversverklaring bij ons hebben? Die hebben we. ,,Dat worden dan de eersten die wij controleren”, zegt één van de agenten, die net als zijn collega een mondkapje draagt. ,,Voor ons is dit ook allemaal nieuw.”

Onze verklaringen zijn in orde. Wij mogen door met ons werk, de agenten gaan verder met dat van hen. Het zal een ronde door de regio worden, met heel wat controles zoals deze. Later op de avond stellen we vast dat de politie zich inderdaad ook in de omliggende dorpen laat zien. Van de mensen die ze aantreffen, wandelt het gros met de hond.

Doetinchemmer Frans Jansen (68) probeerde uit een soort van compassie met de niet-hondenbezitters nog om zijn hondje Wendy niet rond tien uur, maar al om half negen uit te laten. Werkte niet. Ze deed niks. ,,En nu net stond ze tegen de deur te springen”, vertelt hij. ,,Gelukkig mag dit nog, de biologische klok van zo’n hond kun je niet zomaar verzetten.”

Wie zonder hond loopt, valt op. Bijvoorbeeld de blonde twintiger, die iets na half tien vanaf het Simonsplein het centrum uitwandelt. Hij vertelt te hebben gewerkt bij Stadscafé Simons – dat onder meer maaltijden bezorgt – en is met werkgeversverklaring op zak op weg naar huis. Bij kebabzaak Dönerix wordt nog volop gewerkt. Een bezorgbusje staat klaar voor vertrek.

Aan de Kruisbergseweg vlakbij het Slingeland Ziekenhuis staat Max Fronen (23) samen met zijn vriendin voor zijn ouderlijk huis. ,,Dit is normaal één van de drukste straten van Doetinchem, het is nu zó stil, hier wilde ik even naar kijken”, zegt hij. ,,Dat we dit meemaken, in 2021, terwijl er geen oorlog is en er op het oog niets aan de hand is, dit is gewoon bizar.”