,,Een soldaat vecht en ik zorg,’’ zegt chirurg en oncoloog Koen Reijnders opgewekt. ,,Ik denk er niet over na. Dat is iets natuurlijks.’’

Reijnders zegt dat hij tot ‘loopjongen’ is verworden. Sommige mensen worden nooit ‘oud’. Reijnders heeft iets jongensachtigs als hij spreekt. ,,De ene helft van de medewerkers werkt keihard, zij hebben verstand van corona, wij doen wat we kunnen om ze te ontzien.’’

We gaan het ziekenhuis in. ,,Er is geen dronkenlap met een gat in z’n kop nu. Die bestaan niet meer en dat is heel raar hoor,’’ zegt hij zacht en verwonderd.

Dan begint hij te lachen. ,,Het mooie van dit alles is dat het niet over concurrentie gaat. Iedereen doet een stap terug of opzij, dat creëert samenhorigheid. Je komt er weer achter waarom je dit werk wilde doen.’’