De maker van Spelend Kind koos voor de gewone man: ‘Zoals we nu klappen voor de mensen in de zorg’

De gewone man verbeelden. Dat was de kracht van kunstenaar Niek van Leest (1930-2012). Daar zijn voorbeelden genoeg van. In Schijndel kom je de kousenbreister tegen, in Ysselsteyn het beeld van de Peelboer, de Polderjongen in Nieuwekerk aan de IJssel en dan heb je ook nog de Hapertse gaper. In dat rijtje hoort beslist Spelend Kind aan het Thorbeckeplein in Gendt thuis.

,,Mijn nichtje Hanneke staat symbool voor dat beeld’’, zegt Pier van Leest, zoon van de beeldhouwer. ,,Ze speelde bij mijn opa en oma in een te grote ochtendjas en met te grote sloffen aan. Het is het beeld geworden van een kind dat graag groot wil zijn. Hier is het spelenderwijs oud worden verbeeld.’’

,,Als je de geschiedenis van de beeldhouwkunst bekijkt, zie je vooral dat er beelden zijn gemaakt van koningen en mensen uit de gegoede burgerij. Jan met de pet vind je meestal op de achtergrond. Mijn vader was van eenvoudige komaf en wilde met zijn kunst vooral de gewone mens een plek geven.’’

,,Het gaat dan om mensen die de maatschappij draaiende houden. Van de man die de spa in de grond steekt tot de man die met de zeis het graan afsnijdt. Die wilde hij op een voetstuk plaatsen. Zoals we nu ook klappen voor mensen in de zorg.’’

Niek van Leest heeft ruim honderd beelden gemaakt. Die staan vooral in Brabant. De meeste beelden zijn van brons. ,,Maar mijn vader heeft ook gewerkt met hout en brons, terracotta en staal’’, aldus zijn zoon.

Het beeld staat sinds 1991 in Gendt en was het sluitstuk van de afronding van de renovatie van de staatsliedenbuurt. Het beeld is geschonken door een aantal partijen, waaronder de toenmalige gemeente Gendt en woningbouwvereniging Gendt. Een beeld dat op Spelend Kind lijkt, is te vinden in Beers.