Alarm

Het is een schappelijke oplichter. Met internetfraude welig tierend zou je hem haast koesteren. Maar buurtgenoten zijn verontrust. Op de buurtpreventieapp circuleren foto’s van de man. Stiekem genomen met een beveiligingscamera.

De verontruste burger heeft het tij mee. Er is veel om verontrust over te zijn. Bij de gemeente raken ze langzamerhand met hem vertrouwd. Ze koesteren hem al een beetje en organiseren speciale bijeenkomsten waar de verontruste burger terechtkan om zijn zorgen te uiten over de leefbaarheid en veiligheid in de wijk. 

Ambtenaren doen hun best die zorgen zo serieus mogelijk te nemen. Al heeft de verontruste burger, meer nog dan een vlijtige ambtenaar, een moederborst nodig. Om zich tegenaan te vlijen. Maak je geen zorgen jongen, zegt de moeder.

In Elderveld zijn vier wijkbewoners nu zelfs bezorgd over de komst van een blijf-van-mijn-lijf-huis! Zij vrezen overlast, niet van de vrouwen die hun huis ontvlucht zijn, maar van mannen die hun partners komen opzoeken. Bijzonder hoezeer deze verontruste burgers hun eigen zorgen verheffen boven het welzijn van de in nood verkerende vrouwen. Ze vragen zich af of een blijf-van-mijn-lijf-huis in een woonwijk thuishoort. 

Ik dacht: misschien is er nog plek op de Kleefse Waard. Naast de biomassacentrale. Ook daar sloegen verontruste burgers alarm over. Ze hadden last van de rook. Nader onderzoek wees uit dat de centrale nog niet aan stond. De ultieme vorm van verontrusting: verontrust zijn over iets wat er helemaal niet is.