‘We proberen massaal de krokussen en narcissen uit de grond te kijken.’ Foto ter illustratie. © Raphael Drent

De vrijmima is tegenwoordig het hoogtepunt van de week voor de vrijmibo-junks

Column BinnendijksKoud hebben we de schaatskoorts achter de rug, compleet met een lichte Elfstedenverhoging, of we proberen massaal de krokussen en narcissen uit de grond te kijken. Ons land als een nooit ophoudende polonaise: we lopen voortdurend achter elkaar aan.

Joop Brons 21-02-21, 08:34

Ligt er wat sneeuw, dan zitten de wegen naar de Posbank verstopt. Staat het rivierwater wat hoger, dan ligt ook het bezoekersaantal op de dijken ver boven NAP. We luisteren collectief naar de persco’s van Rutte. En zelfs dat soort afko’s gebruiken we met z’n allen. Zo kent iedereen het OMT en het RIVM, als was Jaap van Dissel onze eigen burgemeester. We zijn al besmet met z’n R-getal.

Iedere aanbieding van de drogist wordt een feestelijk doel

We leven in beperking en daarbinnen is het voor iedereen zoeken naar de mogelijkheden. Want hoe het klokje thuis tikt, weet iedereen intussen wel. Oost, west, elders best. Een jaar geleden nog was de Vierdaagse voor sommigen de enige reden om af en toe de wandelschoenen aan te trekken. Nu is het dagelijkse ommetje verplichte kost.

De drukte op straat neemt toe, zeker nu de temperatuur stijgt. Met een smoesje naar de super lopen, het winkelparadijs voor de durfals. Iedere aanbieding van de drogist wordt een feestelijk doel. De straat is voor sociaal verkeer, met als enige verkeersregel de anderhalve meter.

Je spreekt elke honderd meter mensen die je kent van Zoom, meetings, Facetime of van horen zeggen. Of gewoon van vroeger. Ze hebben lange haren en worstelen met hun gewicht. Straatgesprekken over wappies, waarheid en waanzin.

Maar het onbetwiste hoogtepunt van die wandelgangen is de vrijdagmiddagmarkt. De vrijmima voor de vrijmibo-junks. Althans in Huissen. Voor Elst is dat natuurlijk de domoma, en dat geldt in ieder geval tot de volgende persco.