Nog steeds heimwee naar haar café: ‘De Anita Bar, dat ben ik’

,,Rooie Anita is mijn bijnaam, vanwege mijn haar. Ik ben echt een rooie, hoor. En dat ben ik nog steeds, want grijs vind ik niks. Tegen mijn zoon en dochter zeg ik altijd dat die naam in mijn rouwadvertentie moet staan. Zet er maar geen ‘Johanna Rengers’ in, want dan weet niemand wie ik ben. Rooie Anita kent iedereen.”

,,Ik ben al 21 jaar geleden gestopt maar nog steeds word ik herkend. Zelfs in het buitenland. Soms kom ik mensen op vakantie tegen die zeggen: ‘Uit Nijmegen? Daar ben ik eens een keer in een heel leuk café geweest. De Anita Bar. Ja, antwoord ik dan, dat ben ik.”

‘Op mijn veertiende achter de bar’
,,Ik heb op mijn 20ste de zaak overgenomen van mijn vader, maar eigenlijk stond ik al op mijn veertiende, vijftiende achter de bar. Maar een meid achter de bar, dat was toen nog niet. Mijn vader had daar ook wel moeite mee. Maar zelf had hij er niet meer zo’n interesse in. Het café had nog wel zijn naam: de Appiebar. Zo was dat in die tijd: je noemde het café naar de eigenaar.”

,,Mijn vader deed liever andere dingen: hij verkocht onder meer aanhangers en de Opel Blitz, een auto met die laadbak erachter. Ken je die? Ik deed toen al de inkoop voor het café. Ja, ik heb nog drie biertjes voor een gulden verkocht.”

50 cent voor ’n biertje
,,Toen ik de zaak overnam, veranderde de naam in Anita Bar en werd het 50 cent voor een biertje. Mijn vader waarschuwde toen nog: ‘Kind, dat is veel te duur’. Dat kun je nu toch niet meer voorstellen? Ik ben één van de acht kinderen thuis en ben geboren in het huis achter het café aan de Priemstraat. Ik heb daar 73 jaar gewoond.”