De helft van alle nieuwe horecagelegenheden stopt binnen vijf jaar. Waarom gaat dat de ene nieuwe zaakje het wel maken? In deze aflevering: De Nieuwe Winkel aan het Gebroeders van Limburgplein in Nijmegen.

Een afgebikte oude muur, kastjes van ontwerpbureau Nightshop in Rotterdam, de open keuken: het zijn de accenten die voor een spannende atmosfeer zorgen. 

En dan het pand zelf: een kloosterkerk uit circa 1400, die later een ‘Arme Kinderen Weeshuis’ werd, vervolgens kantoor en daarna jarenlang leegstond. Een verborgen pareltje, letterlijk, want gasten dolen rond in de Benedenstad op zoek naar De Nieuwe Winkel. ,,Moet je geen reclamevergunning aanvragen?,” vroegen ze nog op het gemeentehuis. Maar het restaurant volstaat met een klein naamplaatje boven de bel.

Alles heeft een verhaal in de nieuwe De Nieuwe Winkel, het restaurant van Emile van der Staak, die zeven jaar lang met zijn zaak aan de Hertogstraat heeft gezeten. Hier geen lappen biefstuk op het bord. De Nijmeegse chef-kok is beroemd om wat hij met groente doet. 

Vlees en vis zijn garnituur. Botanische gastronomie, noemt hij het. Koken met doodgewone planten als de woekerende berenklauw en duizendknoop. De planten komen onder meer uit het voedselbos in Groesbeek. Elke maandag struint Van der Staak erdoorheen en plukt.

Een driegangenmenu kost 45 euro; alleen op dinsdag, woensdag en donderdag. In het weekeinde zijn er zes gangen voor 75 euro. Best prijzig, maar dan ben je ook een avondje uit.

Drie trapjes naar beneden leiden naar De Nieuwe Winkel. Het restaurant zit half onder de grond, maar binnen is het verrassend licht. In de vensterbank staan veldbloemen, waaronder uienbollen. De houten bank tegen de wand telt 250 plakjes hout van het Nijmeegse Samosa. En dan zijn er de prachtig groen geglazuurde tegels in het toilet, handgemaakt in Harlingen. Alles heeft hier een verhaal.