‘Onze huizen en ramen dreunen en rammelen’

Fine Oostendorp-Eppink (38) zit met haar gezin in de kelder van Berg en Dalseweg 109, het huis van Wilod Versprille, de baas van haar man, die naar Tilburg is vertrokken:
‘Wat de dag betreft, die verliep tamelijk rustig, en daarmee zijn we alweer blij. De avond verliep zo gezellig. Twee Engelsen of Canadezen kwamen op bezoek en we troffen ’t: ze brachten een beetje thee, wat suiker, twee bussen met van alles en wat sigaretten. Ge begrijp dat de heren in hun nopjes waren. 

‘Om 10 uur ging ’t er geweldig op met granaten. We hebben tot ongeveer 12 uur opgezeten. We gingen naar bed, maar hadden een zeer onrustige nacht. Granaat op granaat, en ze sloegen allemaal zo dichtbij in. Wij zaten hier zeer, zeer veilig. Maar dat lawaai rondom maakt je zenuwachtig. tot 5 uur bleef het aanhoudend aan de gang.’

Ds. Jan Adam Selms (63):
‘De nacht is een verschrikking geweest. Juist om 10 uur, toen wij naar bed gingen, viel een granaat. Het bombardement is tot 5 uur doorgegaan. Iemand heeft ze geteld: 107 granaten zijn die nacht donderend neergekomen en hebben vooral enorme schade aangebracht in onze buurt. Ons huis is gespaard gebleven, maar het was bijna ondragelijk om die telkens terugkerende slagen aan te horen. Zo wordt Nijmegen meer en meer een ruïne en nog is het einde niet daar. Die nacht bedachten wij ons ook, dat ons kleindochtertje Isabella een jaar oud werd. Hoe zou zij het maken, en hoe zou het gaan met haar vader en moeder?’