De A15 is de ‘Goede Tijden Slechte Tijden’ onder de snelwegplannen geworden
column Rob BerendsSinds 1958 beschouwden de politici in Den Haag het laatste stuk van de A15 als een boerensnelweg, een soort stoffige zandweg die het niet waard was naar om te kijken. Als burgemeesters of gedeputeerden uit Gelderland kwamen lobbyen, gingen ze loom achterover hangen, of demonstratief gapen. Boring!
Delen per e-mail
Als die heikneuters in het oosten zo nodig wat asfalt wilden, dan moesten ze dat zelf maar betalen. Of - lachen! - tol heffen. Bouw weer eens wat tolhuisjes, lullo’s! Net als in de tijd van die Hertog van Gelre van jullie.
Maar sinds deze week is het plan voor de doortrekking een zaak van nationaal belang. De dader komt ook uit Den Haag: de Raad van State. Bijna twee jaar geleden zette die Nederland op zijn kop door een streep door het stikstofbeleid te halen. Woensdag deed ze dat nog een keer. Door het plan voor de A15 terug te sturen naar de stikstofgoochelaars van Rijkswaterstaat.
De Raad van State heeft een nieuwe cliffhanger toegevoegd aan de soap die al zo lang loopt. Aan de 63 jaar die we wachten op de A15, wordt nog minstens een halfjaartje vastgeplakt
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMcolumn Rob Berends
Zo vaak al waren de Farmers Defense-jongens diep gezonken, maar zo diep als dinsdag niet eerder
Eindelijk leken de terreurboeren van het Farmers Defense Force toch een keer de juiste tegenstander gekozen te hebben. Maandag stonden ze met hun tractoren voor de distributiecentra van de grote supermarkten, van Albert Heijn, van Jumbo en de Aldi. Eindelijk. Want als ze ergens moesten zijn, was het daar. -
PREMIUMcolumn Rob Berends
Een weg in de Randstad is altijd belangrijker, een orkest altijd beter, een noodkreet altijd intenser
Daar gingen we weer. Gelderland en Overijssel gaan lobbyen in Den Haag. Want: er zijn nu te weinig Tweede Kamerleden die uit het oosten komen. Dus zijn ze een actie begonnen. Minstens 25 Kamerleden moeten uit een van beide provincies komen. Nu zijn dat er zestien. -
PREMIUMcolumn Rob Berends
Niets is voor de wolf vernederender dan doodgeknuffeld te worden door zijn aartsvijand, de mens
Die eerste wolf had dus beter rechtsomkeert kunnen maken toen hij de Nederlandse grens in zicht kreeg. Deed hij niet. Dom, nu zit hij (m/v) met de gebakken peren. -
PREMIUMcolumn Rob Berends
Arie Slob heeft met zijn uitspraken zijn eigen nachtmerrie geschapen
Niet vaak heb ik me zo verbaasd als over de ophef over Arie Slob. De ene na de andere bekende Nederlander viel in bloemrijke bewoordingen de minister aan. Die had gezegd dat christelijke schoolbesturen ouders anti-homoverklaringen mogen laten ondertekenen. -
PREMIUMcolumn Rob Berends
Forum is de hardstyle variant van de LPF: vaak hetzelfde, maar sneller, harder, wilder
Een fietstocht of een wandeling was deze week een groot risico. Voor je het wist, had je een informatieachterstand van jewelste. Thierry ging weg, Thierry kwam terug, Thierry mocht niet terug, maar wilde toch, Thierry werd geroyeerd maar schreef ook een wedstrijd uit, Thierry dit, Thierry dat.
-
PREMIUMcolumn Rob Berends
Rutte en Van Dissel zijn de Asterix en Obelix van 2020 als het om mondkapjes gaat
To mondkapje or not to mondkapje. Na vijf maanden coronacrisis gaat Nederland hoe langer hoe meer lijken op dat dorpje in Gallië dat dapper standhoudt. Mark Rutte en Jaap van Dissel als de Asterix en Obelix van 2020. Ook onze laatste steun en toeverlaat, de Amerikaanse president, heeft ons nu verlaten. -
PREMIUMcolumn Rob Berends
In een paar weken tijd zijn we de gekke henkie van de wereld geworden
Terwijl we ons in Nederland verloren in discussies over een zwarte of grijze piet, de straatnaamgeving in Arnhem, mondkapje of niet, hadden ze het in het buitenland beter door. Daar haalden ze de brug op. Mensen uit coronahotspot Nederland? O nee! -
PREMIUMcolumn Rob Berends
Ondertussen in de lege kantine van een amateurvoetbalclub: zelfs de snoepautomaat weigert dienst
De bar was ingepakt in dik landbouwplastic, ducttape er strak omheen, een barkruk er op de kop op. Om er zeker van te zijn dat niemand stiekem een biertje zou proberen te tappen. Natuurlijk kon dat niet, de tap was afgesloten, maar je kon nooit zeker genoeg van je zaak zijn.