Ik heb niet echt groene vingers. Daarom hebben planten hebben bij mij vaak geen onbezorgd en lang leven. Ik vergeet ze dagen water te geven, zet buitenplanten binnen en afgedankte kamerplanten buiten.

We waren in Arnhem om het huis van onze zoon in gereedheid te brengen voor de gasten die via Airbnb zijn huis voor een paar dagen hadden gehuurd. Hij op vakantie naar Italië en wij konden het vuile werk opknappen: stofzuigen, bedden opmaken, terras aanvegen. ‘Lief dat jullie dat doen. En jullie krijgen er geld voor hoor!’ appte hij uit Italië.

Het maken van een routebeschrijving van een wandeling is niet zo moeilijk. Zou je zeggen. Totdat je de wandelroute Wolfheze hebt gelopen. Je vindt ’m op Wandeleninoosterbeek.nl en het kan geen kwaad vooraf ook de site Bomenbieb.nl te raadplegen.

Wij zijn gastadres voor leden van de stichting Vrienden op de fiets. Veel fietsers doen Dieren aan tijdens hun tochten door het land. Met enige regelmaat ontvangen we (hoofdzakelijk) oudere echtparen op (meestal) elektrische fietsen die bij ons voor een of meerdere nachten hebben gereserveerd.

Vrouwen bloeden maandelijks, ik eens per half jaar. Namelijk in de stoel van de mondhygiëniste. Altijd denk ik dat mijn tanden, kiezen en tandvlees redelijk in orde zijn, totdat zij met haar gebitsbladblazer keihard het aangekoekte vuil tussen mijn tanden uitspuit.

Zonnepanelen hadden we al. Onder het motto ‘Nu doorpakken!’ besloten we vorig jaar de spouwmuren te laten isoleren. Maar toen we het besluit hadden genomen, werd ons dat krachtig ontraden door een architect in de familie.

De hele week is het in de ochtenduren rustig op sportpark Wilhelmina in Heelsum. Zeg maar gerust: verlaten. De enige beweging die je dan ziet is een enkel schoolklasje, de robotmaaiers die de dit jaar vrijwel onbespeelde velden te ver kortwieken en een verdwaalde ambtenaar die belast is met het onderhoud.

Haarlemmer Rob was supertrots op zijn zelf gebrouwen biertjes. Hij reed er samen met vriend Ruud helemaal mee naar Velp om drie leden van hun wandelclub De Kroeglopers te verrassen. Vanwege het vijfjarig bestaan van de club had Rob het bier ‘lustrumbier’ genoemd. De flesjes had hij beplakt met zelfgemaakte etiketten.

Ik woon aan de rand van het bos, zoals ongeveer iedereen in Heveadorp, maar zag tot voor kort alleen maar het bovenste deel van de bomen. De vorige eigenaren hadden namelijk mijn tuin dichtgezet met een partij schuttingen waar een gemiddeld doolhof jaloers op zou zijn. Vermoedelijk was deze overdaad aan dood hout bedoeld om de privacy te bewaken.

We waren een paar dagen in Zeeland. ‘Even lekker uitwaaien’, heet dat in het jargon. Bovenaan een trap die naar het strand leidde, troffen we een man die graag een praatje maakte.